Pink Nightmare

209 28 7
                                    

"Evet, dün gece saatlerce yakalanma korkusu yaşarken bir anda 'Keşke yakalansam ve birileri bana kapıyı açsa' diye yalvarır oldum. Evet Lia, evet. Artık yeter, ders başlayacak. Yemin ederim dersten sonra bir kuple daha anlatacağım tamam mı?"

"Sen ne zamandır derslere önem veriyorsun Ash?"

"Uyumanın kıymetini anladığım ilk geceden beri Hermione- Ah, Ron senin ona kopya vereceğini düşündüğü için ders çalışmıyor. Lütfen ona söyle ve ders çalışmaya başlasın çünkü hiçbirimiz ona kopya vermeyeceğiz." Hermione hızla arkasına dönmüş, Ash'e ateş çıkaran gözlerle bakan Ron'la karşılaşmıştı.

"Beni dört senedir tanıyamadın mı Ronald Weasley!"

"Şey, Herm.. Yani- düşündüm ki- biliyorsun provalar çok yoğun iler-"

"Provalar bize de yoğun ilerliyor Kızılcık. Ne ben ne de Ash bu bahanenin altına sığınmadık. Bak, ikimizin de yüzüne gözlük oturmuş, bir kere ağzımızı açıp şikayet ettik mi?"

"Harry kes sesini tamam mı? Ash, o parşömenlerin bugün bizi ısıtacak. Hazırlıklı ol." Ron, Hermione'ye açıklama yapmayı anında bırakmış, kıs kıs gülen Ash ve Harry'e dönmüştü.

"Ah, benim küçük zavallı kızılcığım.. Sence ödevlerimi çoktan saklamış olabilir miyim?" Tüm arkadaşları kıkırdarken Ron sinirle önüne döndü ve kitaplarını açtı. "İyi, bugün çalışacağınız zaman beni de uyandırın."

"Sen bizim uyuduğumuz mu sanıyorsun?" Ron yavaşça kafasını kitaptan kaldırıp iki arkadaşına baktı. İnanmak istemiyor gibiydi. "Şaka yapıyorsunuz değil mi?"

"Kahvaltıda uykusuzluktan tabağımın içinde boğulmakla karşı karşıya kaldığımda şaka olmadığını farketmiş olmalıyıdın Ron. Ama bir yerden sonra alışıyorsun, gerçekten."

✨✨✨

"Remus, sana o kadar minnettarız ki kelimeler kifayetsiz kalıyor. O küçük kurbağa suratlı yılana bu görevi bırakmadığın için şuan tüm varlığımı sana adayabilirim."

"Ash, abartıyorsun. Geçer not almak için yine de çok uğraşman gerekecek. Senin vaftiz baban olduğum için kıyak geçeceğimi düşü-"

"Hayır, her şeyin üzerine yemin ederim ki hiç böyle düşünmemiştim. Gerçekten, sadece o pembe kabus Ruh Emici gibi üzerimize çökecekti ve sen bir Patronus gibi yetiştin. O kadar anlayışsız davranacaktı ki gerçek Turnuva'ya kadar prova bile yapamayabilirdik. Harry ve Ron bu duruma çok sevinecekler!"

"Abartıyorsun A-"

"Hayır, abartıyorum. Gerçekten öyle, geçen sene sırf dersinde uyuduğum için az kalsın beni öldürecekti hatırlamıyor musun?" Ash gözlerini kısıp kafasını salladı, gerçekten çok tatsız bir gündü.

"Her neyse, yarın ödevini teslim etmediğin takdirde geçemezsin küçük hanım. Arkadaşlarını da uyar, yarın derste istiyorum o ödevleri." Genç kız hızla kafasını sallayıp koşarak bahçeye çıktığında Ron ve Harry onu bekliyordu. "Başardık! Puanlamayı Remus yapacak!"

✨✨✨

"Evet, küçük kızıl Weasley.. Bakalım bir gecede bu ödevlerin hepsini bitirebilir misin?"

"Ron, gerçekten hepsine biraz başlayıp yarım bırakmışsın. Nasıl yetiştirmeyi planlıyorsun?" Ron ümitsizce kafasını sallayıp arkadaşlarına baktı. Aklına bir fikir gelmiyor gibiydi, ödevlerin son günü yarındı ve tüm ödevlerine başlanmış fakat bitirilmeden bırakılmıştı.

"Dostum, Hermione sana kopya vermeyi kabul etseydi bile son güne bıraktığın için yetiştiremezdin. İki gündür sadece senin ödevlerini yapıyoruz. İyi ki son güne bırakmamışız yoksa hem sen hem biz yarım kalırdık." Harry kendi parşömenleri toparlayıp Ron'un karşısına oturdu. Ash ise Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ödevi için başlık atıyordu.

La Douleur Exquise | Harry Potter FanfictionHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin