အချပ်ပို ၂ ဇာတ်သိမ်း
"တွေ့လား နောက်ကျကုန်ပြီ..အဲ့တာကြောင့် မင်းကိုပြောတာ.. "
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး..ပြန်ချိန်းထားတယ်..ဒီနေ့မနက်အစည်းအဝေးကမရှိတော့ဘူး.."
"........"
"မင်းရွေ့လိုက်တယ်?..အားနာစရာကြီး..သူတို့က မနက်စောစောပင်ပင်ပန်းပန်းထလာကြတာကို..."
"ရပါတယ်..စိုးရိမ်မနေနဲ့.. လာ..ကိုယ့်ကိုဒါလေးလာစည်းပေးအုန်း.."
"အင်း.."
ရန်..မာန်ရဲ့လည်စည်းလေးကိုဆွဲယူလိုက်ရင်း..သေချာလေးစည်းပေးလိုက်သည်။
အသားယူတတ်သူကတော့ သူ့ခါးလေးကိုပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။
"မာန် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း.."
"အင်း.."
ရန်ပြောလိုက်ပေမဲ့ မာန်ရဲ့လက်တွေကတော့မရပ်သွား..ရန် သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း..လုပ်လက်စကိုသာ လုပ်နေလိုက်သည်။ မာန်က တစ်ခြားတော့ နားထောင်တတ်ပေမဲ့ ဒီလိုအသားယူတာကြတော့ နားမထောင်တတ်ပေ..။
"ကဲ..ပြီးပြီ..ဖယ်ပေးတော့.."
"အင်း.."
သူအသားယူလို့၀တော့မှ ဖယ်ပေးတဲ့ မာန်ကြောင့် သူမကြည်ကြည့် ကြည့်ပေးလိုက်သည်။
"အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေမလား...ကိုယ်က ညနေပါနောက်ကျမှာဆိုတော့.."
"ဟင့်အင်း မပျင်းပါဘူး..မနက်ခင်း အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်မှာလေ..ပြီးတော့ ဒီနေ့ ရန်ဒီလာမှာလေ.."
ရန်ဒီ..က ကော်ဖီဆိုင်ကကောင်လေး..ရန့် အတိတ်မေ့နေတုန်းက ရန့်ကို ကူညီခဲ့တဲ့လူ..
မာန်ရဲ့ မျက်ခုံးတွေက တွန့်ချိုးသွားပြီး အလိုမကျတဲ့အသံထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
"သူက ဘာကိစ္စလာမှာလဲ.."
"ဟော မေ့နေပြီလား..ဒီနေ့လကုန်ရက်လေ..ဆိုင်ရဲ့လချုပ်စာရင်းလာပေးမှာ.."
တစ်ကယ်တော့ ရန့်ကိုပြန်ခေါ်လာပြီးနောက်ပိုင်း ထိုကော်ဖီဆိုင်ကို မာန်က ပြန်၀ယ်လိုက်ခြင်းပင်.. ရန်ဒီအနေနဲ့ မရောင်းချင်ဘူးဆိုပေမဲ့လည်း ထိုအခါက သူ့ရဲ့ စီးပွားရေးခက်ခဲခဲ့သည်။ ပြီးတော့ မာန်ကလည်း ထိုဆိုင်ကိုပဲ ပြန်အုပ်ချုပ်ခိုင်းပြီး ရှယ်ယာတစ်၀က်ဆီ ခွဲဝေကာ နှစ်ဦးစလုံးက အမြတ်ကို ခွဲယူကြရန်ပြောလာတာကြောင့် ရန်ဒီက လက်ခံသည်..။
