အခ်ပ္ပို (၁)
မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္တို႔က ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ေမြ့ယာႀကီးထက္ ျဖာက်ေနခဲ့ၿပီး ထိုေမြ့ယာႀကီးထက္ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ေလာကႀကီးအား ေမ့ေလ်ာ့ထားသလို အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္..။
ထိုအိပ္ယာႀကီးထက္ ပထမဆံုး ႏိူးထခဲ့သူရဲ့ မ်က္ႏွာသည္ ေနေရာင္ျခည္ေလးသဖြယ္ ေတာက္ပၿပီး မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ အၿပိဳင္ပင္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္...။
ရန္ မ်က္လံုးအား အားတင္းဖြင့္လိုက္ရင္း ေဘးက နာရီအား ၾကည့္လိုက္၏...။ အခ်ိန္တို႔က မနက္ခင္း ၆နာရီခြဲအား ၫႊန္ျပေနသည္..။ ရန္ ၿပံဳးလိုက္ရင္းျဖင့္ သူ႔ေဘးက လူအား ေဘးတစ္ေစာင္းေလးျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္..။ လက္တို႔က ေမးေလးေထာက္လ်ွက္..။
ရန္ရဲ့ဘ၀တြင္ ဒီလိုမနက္ခင္းမ်ိဳး ႀကံဳေတြ့ရမယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ဖူးေပ..။ သူက သူ႔ေဘးက လူကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့သည္..တစ္ဖက္သတ္ ဂရုစိုက္ေပးခဲ့ရသည္..တစ္ဖက္သတ္ျပဳစုေပးခဲ့ရသည္.. ယုတ္စၥအဆံုး တစ္ဖက္သတ္ကြာရွင္းေပးခဲ့ရသည္..။ ဒီလူက သူ႔ရဲ့ဘ၀တြင္ ပထမဆံုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုးခ်စ္ခဲ့ သူပင္..။
ရန္ ၿပံဳးလိုက္ရင္း မာန္ရဲ့ မ်က္ႏွာေလးနားတိုးသြားလိုက္၏.. သူ႔ရဲ့လက္တို႔က မာန္႔ရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္နား ဟိုသည္ ပြတ္သပ္ေနခဲ့သည္..။ မာန္ရဲ့ မ်က္ႏွာသည္ အရင္တစ္ခ်ိန္အတိုင္း ေခ်ာေမာေနကာ တည္ၾကည္ေနဆဲပင္..တြန္႔ခ်ိဳးေနတဲ့ မ်က္ခံုးသားတို႔က သူ႔ရဲ့ လက္ေလးေတြကို အာရံုခံေနမိတဲ့ပံုစံပင္..။ ရန္႔ရဲ့လက္တို႔က မ်က္ခံုး မ်က္ေတာင္ မ်က္၀န္း ႏွာတံၿပီးေတာ့.. သူ႔ရဲ့အၾကည့္တို႔က မာန္႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးထက္..။
အရင္တစ္ခ်ိန္က မာန္သည္ သူ႔အား မာန္မဲခဲ့သည္..။ သူ႔အား ရန္လိုစကားေျပာဆိုခဲ့သည္..သူ႔အား ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့သည္.. ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္တြင္ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔က အမွတ္တရအျဖစ္သာ က်န္ရစ္ေနခဲ့ၿပီ..။ အခု သူ႔ေရ႔ွက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ မာန္သည္ သူ႔ကို အေရးေပး ဆက္ဆံၿပီး သူ႔အား မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံသည့္ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္သည့္ အခ်စ္ရူးေလး မာန္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီေလ..။
