AŞİRET KIZI

on altıncı bölüm

" O adamı orda gördüğümde çok kötü senaryolar aklımdan geçti.."

Kaç saat geçti veya dakika geçti bilmiyorum ama yerde etrafımızda çikolata ambalajları ve çikolatalı süt kutuları dururken yere uzanmış tavana bakarken sessizdik.

Ta ki sonunda bir konu bulmuşken. Ve benim beynimi sikerken.

" Korktum. Seni o an öyle görünce çok korktum." dediğinde titreyen sesiyle gülümsedim. Bende korkmuştum o hastanede. O evde.

" Ben ne diyeceğimi bilemiyorum Deniz.." diye fısıltısı küçük odada dağılırken iç çektim.

" Bir şey demene gerek yok zaten Çınar. Her şey geride kaldı. Ben unuttum.. Sizde unutun." dediğimde bir anda doğrularak tepemden bana bakmaya başladı.

" Deniz sen katil oldun. " dedi dehşet içinde. Kırık bir gülümseme gönderdim. "Biliyorum."

" B-bunu, bunu nasıl bu kadar umursamaz bir şekilde karşılarsın? Nasıl başarıyorsun? Her şeyi neşeye boğmayı, her an gülmeyi, her an dalga geçmeyi.. Bunları nasıl yapıyorsun Deniz? Benim aklım almıyor! Sen.. Sen yalnız kaldın. Annen gitti. Baban yok. Abilerine şans vermiyorsun.. Ve her zaman bitmeyen bir neşen var sadece. " Çatır çatır konuşurken dolan gözlerimi ona dikmiş dinliyordum.

Bunları bende biliyordum.

" Bazen gülmek her şeye şifa olur Çınar. Gülüşümün bana şifa olmasını sağlayana kadar gülmeye söz verdim ben kendime. "

🙋🏼‍♀️🙋🏼‍♀️

" IHIAĞAĞAĞAĞA. IHIAĞAĞAĞAĞA. BU NEE? IHIAHAHAH DENİZZ, ABİİ. NAPTINIZ SİZZHHĞĞ?"

Gelen böğürme sesleri ile irkilerek gözlerimi açmaya çalıştım.

" Mal herif bir sus! " şaplak sesi ve üstüne gelen ahlama sesi.

Tövbe.

Yattığım yerde gerindim. Hastane yatağından daha yumuşakmış he. İyice yayılarak yastığa sarıldım.

" Çınar'ın adı oldu yatak." diye bir kahkaha sesi geldiğinde dediklerini idrak etmemle korkarak doğruldum.

Bana sırıtarak bakan yastı-aman Çınar'a bakarak dil çıkardım ve gerindim.

Ağzım, dilim kurumuş ayol.

Girdiğimiz cephaneye bakarak omuz silktim ve yanımda ki son kutuyu aldım.

" IHIHAIHAI DENİZ!" diyen Egemen aynı Duy Beni- Ozan repliği yaparken aldığım yudumla güldüm.

" Valla Egemencim çok sağolasın. Makbule geçti valla. Bir kış yeter bu içtiklerim bana." dediğimde Çınar'da elinde ne zaman açıp yemeye başladığını bilmediğim çikolatayı ısırıp güldü.

Egemen harbi harbi akan gözyaşlarını silerek öfkeyle elimden sütümü aldı.

" Lan! " diye bir tepki koydum ve atıldım ama o çoktan sütü hüpürdeterek bitirmiş elime kutuyu vermişti.

Yavrusu ölmüş ana misali melül melül kutuya bakarken bu sefer, " Lan!" diye tepki veren ve saniyeler içinde boş bir ambalaj eline tutuşturulan Çınar'dı.

Arkada arka sokaklar duygusal jenerik müziği çalarken dudak büzdüm.

Yavrummm!