AŞİRET KIZI

otuz yedinci bölüm

yorum duası yorum duası yorum duası.

yorum yapmayan, yıldıza basmayanlara okkalı beddua.

iyi okumalar😊😊😊😊

♡

Eğer bundan aylar önce, biri bana gelip Aşiret kızı olacaksın deselerdi heveleslenirdim. Baban sandığın adam tarafından taciz edilip, onu öldüreceksin dediklerinde burun kıvırır, alay ederdim. Annem denen kadının beni öldürmek için götünü yırtacağını söyleselerdi şaşırmazdım. Kız kardeşim olan çiyanın, küçük abimi manipüle ederek kendi tarafına çekmeye çalışacağını söyleselerdi, ona da şaşırmazdım.

Ama bu yaşadıklarıma rağmen, hâla bu aile ile vakit geçireceğimi söyleselerdi tüm organlarım ile gülerdim.

Suçlu kimdi? Günah kimindi? Haksız kimdi?

Cevap Kayra denen kadını gösteriyordu. Fakat, ona eşlik edenlerde vardı.

Suçlu, bir çok kişiydi.

Suçlu, en baştan beri korkan Şahin'di. Suçlu, babasının arkasında duran Çağan'dı. Suçlu, adım atmayan Emre'ydi. Suçlu, son âna kadar sessiz olan Çınar'dı. Suçlu, uzaktan izlemeyi tercih eden Egemen'di. Suçlu, umut verip hayal kırıklığına uğratan Denis'ti.

Suçlu, tüm bunlara sessiz kalan Deniz'di.

Bu hikayede suçlu, tek kişi değildi. Hikayede, bir çok suçlu vardı.

Babaannemden, tut ölmüş anneanneme kadar suçluydu herkes. Herkes, bir nebze suçluydu.

İlk günler bunları düşünmezdim. Hatta direkt, o kadın suçlu derdim. Fakat, yaşadıklarımın artık beni büyüttüğünü düşünüyordum.

Eskisi kadar herşeyle dalga geçen biri değildim. Fazla gülemiyordum, sahteydi. Fazla güvenemiyordum, belliydi. Diken üstündeydim, saklıydı.

Büyümeye zorlanmıştım. İstedikleri olmuştu. 17 yaşında, 70 yaşında ki biri gibi yorgun hissediyordum.

Günlerce yatmak, belki de hiç gözümü açmak istemiyordum.

Hayaller bunlar, gerçekler çarpışan arabalarda atılan kahkahalar.

Ferit'in isteği üzerine, eşli bir şekilde çarpışan arabalara binmiştik.

" Dikkatli olmalıyız, ani hareketler hepimize zarar verebilir- " derken yandan bir darbe daha yediğimizde sustu. Bende bezgince kollarım göğsümde oturuyordum.

Bana Âgah denk gelmişti. Ve sabahtan beri, sanki trafikte araba kullanıyormuşçasına dikkatliydi. Ama ne hikmetse, bir ton darbe yemiştik.

Konuşmaktan, anlatmaktan yorulunca susmuştum.

" Lan, puşt! Dikkatli olsana! Arabada çocuk var. Şikayet edeceğim seni! " diye bize çarpan gençlere bağırdığında kendi kendime homurdandım.

Çocukmuş. Sensin çocuk.

" Pardon abi. " dedi o iki çocuktan biri. Daha sonra başkalarına çarpmaya döndüklerinde Âgah hâla homurdanıyordu.

" Etik değil bu, şiddette yol açıyor. Şikayet edeceğim burayı. " dedi hırsla direksiyonu çevirirken.

" Hıhı, edersin. " dedim inanıyormuşçasına. Daha sonra etradımda eğlenen kuzenlerimi ve Batuhan'ları gördüm.