AŞİRET KIZI

on yedinci bölüm

Erez Demirdağ ;

Üç günlük dünya, her şey olabilir derken bir anda bir ablamın olması da şaka gibiydi.

" Ayrıca.." lokmasını yuttuktan sonra, " Burada bana hesap sorabilecek son kişi bile değilsiniz. Ben fuhuş evine bile düşsem..." durduktan sonra sırıtarak kapıda duran Şahin babama doğru döndüğünde kaşlarım havalandı.

Bir şeyler dönüyordu.

" Bana karışmaya hakkınız olamaz. Tıpkı burdan kovarken, o eve giderken, adam öldürürken ve ruh hastası olduğum gibi. Hayatıma müdahale edemezmişsiniz demek ki. O yüzden şimdi bana hesap soramazsınız, tatlılar." demiş ve böreğin son kalanını ağzına atarak ayaklanmış kimseye bakmadan babamın yanından çıkıp gitmişti.

Gözlerim şaşkınca açılmış vaziyette arkasından bakarken yutkundum.

Neler oluyordu?

Sadece hayatı değiştiği, babasının öldüğü için psikolojisinin bozulduğunu söylemişti Kayra anne.

Bu da ne demekti?

" Ne oluyor, anlatıcak mısınız?" diye hışımla abimlere döndüm. Onlarda şaşkınken sinirle babama baktım bu sefer.

Üzgünce arkasına bakıyordu.

Ayağımı sertçe divana vurduğumda bana döndüler.

" Biri bana her şeyi anlatıcak mı?" diye bastıra bastıra konuştum. Sinirliydim. Bana yalan söylemiş olamazlardı. Sadece bir ergen gibi konuşmuş olmalıydı.

" Sen bilmiyor musun sanki? Annem anlatmadı mı!?" diye aynı sinirle karşılık veren Denis abime baktım, aynı sinirle. Onda da bir şey vardı.

Bu evde bir tek benim bilmediğim bir şeyler vardı!

" Bilsem şaşırır mıyım sevgili abiciğim?" diye sahte bir sırıtış gönderdiğimde şaşkınca bana baktılar.

" Anlatmadı mı?" diyen Çağan abime olumsuz bir bakış attım. Sert bir nefes vererek öne eğildi.

" Deniz buraya geldiğinde arkasından üvey babası kovalıyordu onu. Kayra Hanım kızını 'gerçek' babasına yolladı. Koruduk. Ama 'gerçek' babası onu bir saat içinde kapıya koydu. Neden biliyor musun?"

Şaşkınca ona bakarken sırıttı ve babama baktı.

" Çünkü o Kayra'ya çok benziyor diye babamın gururu zedenleniyordu. Eski aşkından kalan hatıralar canlanıyor ondan iki sene sonra çocuk yapmasının acizliğini yaşıyordu. Ne aşkmış onun ki değil mi? Küçük bir kızı kapıya atarak!" dedikten sonra deli gibi güldü.

Babama dehşet içinde döndüğümde utanaçla yere bakıyordu.

Bu benim babam mıydı? Merhametli, her gece bana sevdiği kadını anlatan, hatalarını affetmeye hazır olan adam mıydı? O çocuğu gelse, başkasının demem kabul ederim diyen adam mıydı yani?

Burnum sızlarken Çınar abim devam etti.

" Emre abimler buldu getirdi onu. Sonra noldu biliyor musun? Çağan 'abin' babasının iki göz yaşına inanıp kızı aşağıladı. Peki Deniz ne yaptı?" dedikten sonra sorsamda cevap vermeyen Çağan abimin kaşında ki yara izin işaret etti. " Hediye verdi. Onun bu gerizekalılığını hatırlaması için. "