AŞİRET KIZI

yirmi dokuzuncu bölüm

Emre Demirdağ

♡♡

Ayaklarımın ucunda yürürken bir ajan gibi sessizdim. Elimde ki çantadan ufak ufak sesler çıkıyordu ama sorun değildi.

Hepsi çamış gibi uyuyordu çünkü.

Sabah büyükler evden çıktığında odama çekilmiş, akşama kadar kimse ile konuşmamış, yatağıma yatmış ve avize ile aşk yaşarken tek tek planlar kurmuştum.

Herkesin sırayla ağzına sıçacağım haa, bilessinn.

Olduğum yerde, koridorun ortasında durdum. Tik tok da fazla takıla takıla şu bilesin lafı ağzıma yapışmıştı.

Sinirle iç sesimi tekme tokat dövdüm. Salak iç ses.

Ula heayatttt

Sonra kapılarda gözlerimi gezdirdim. Bizim big abinin odası hangisiydi acaba.

İşaret parmağımı yavaşça ağzıma vurdum.

" O piti pitii, karamela sepeti. Terazı, lastik, cimnastikkk. Biz size geldik bitlendikk, hamama gittik temizlendikk. Dik dik dikk, çorbamı dikk. " diye fısıldarken birinde durdu parmağım yavaşça oraya ilerledim ve kapıyı aralayarak kafamı uzattım.

Ulan Çınar.

Geri çıktım. Diğer kapıya giderek onu açtım. Egemen.

Yatağa yayılmış horluyordu. Göt deliği gibi açılmış ağzına bakarak gülmemek için kendimi sıktım.

Osurucam şimdi.

Çabucak ordan çıkarak son kapıya gittim. Bu katta üç oda vardı, ikisi gitti. Eğer bu Emre değilse, onun sırasını Egemen alıcaktı.

Yavaşça kapıyı açtım. Yüzüme vuran yoğun losyon kokusu ile köpek gibi havayı koklarken etrafa göz gezdirdim. Düzenli odanın ortasında ki yatağa bakmak için parmak uçlarımda yükseldim.

Aha, Emre.

Yaktım çıranı big abiicikk.

İçeriye girdiğim gibi kapıyı arkamdan kapattım ve yatağa ilerledim. Allahtan parkeler sağlamdı da ses çıkmıyordu.

Burayı yapanın alnından öpmek lazım.

O sırada kemikleri bile kalmamış ölü dede ;