yirmi sekizinci bölüm

7.3K 544 93
                                    

Çınar Demirdağ

Çınar Demirdağ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

♡♡

Bir bahçedeydim. Koşuyordum. Koşarken, hiç bir zaman atmadığım kadar yüksek sesli, neşeli kahkalar atıyordum.

Nefeslerim kesilirken ağacın arkasına saklandım ve ağacın diğer tarafından bana yetişmeye çalışan kişiye gülerek dil çıkardım.

" Yakalayamazsın ki! " diyerek güldüğümde ağaca yaslanarak nefeslerini düzene sokmaya çalıştı. Bir yandan da sahte sitemler ediyordu.

" İnsan babasına acı biraz, kızım ya. He, babacığım? O nasıl koşmak, olimpiyatlara mı katılıyorsun yavrum!?" dediklerine gülerek gerilemeye başladım.

" Yakalayabilirsen yakala beni, Şahin Demirdağ! "

Dikelerek sırıttı.

" Sen benden kaçtığında, her zaman seni yakalamaya çalışıcağım, Deniz Sare Demirdağ! "

İrkildim.

Nefes nefese yataktan doğruldum. Gecenin karanlığı odaya hücum etmiş, soğukluğu kanıma girmişti. Açılmış pencereye bakarken dudaklarım titredi.

Uyanmak istememiştim. Neden istememiştim?

Ben ilk defa rüyamdan uyanmak istememiştim. Uyusam tekrar görür müydüm rüyanın tamamanı?

Perde, rüzgardan dolayı havalandığında yataktan çıkarak pencereye ilerledim. Pencerenin önünde durduğumda kafamı kaldırarak ay dedeye baktım.

Ay dede. Küçükken sürekli öyle derdim. ' Ay dede ' diye giriş yapardım konuşmaya. Susardı. Bazen ise gök ağlardı, benimle birlikte.

" Ay dede, ben yoruldum. " ellerimi, pencere kenarına yaslayarak nefes verdim. " İnsanları kendi içimde affetmekten yoruldum. Neden ben çabalarken, onlar sadece izliyor? Neden uğraşmak yerine, her şeyi benden bekliyorlar? "

İki gün önce, Gürsoy'ların evinin arkasında Denis'in yanından kaçmıştım. Aslında ondan değil, kendimden kaçmıştım. Çünkü eğer dinlersem, affederdim.

Ve ben affetmek istemiyordum. Şuanlık.

Çabalamazsa, affetmeyecektim. Şayet affetmemi istiyorsa, kendi çabalardı umarım.

Gerinerek doğruldum ve esnerken bir yandan camı kapattım. Perdeyi çekerek arkamı döndüm. Yatağa ilerleyerek yüz üstü uzandım ve öylece kaldım.

Zaten daha sonra, kendi kendime uyuya kalmıştım.

♡♡

" Biraz daha kalmanı isterdim ben, olmadı böyle! " diyerek çocuk gibi mızmızlanan Ferit'in koluna vurarak güldüm.

AŞİRET KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin