Düşünce Kurbanları

Düşler Sahnesi

Düşler sahnesi olsun bugün bölüm adımız.

Şimdi sizden rahat bir nefes almanızı ve gözlerinizi iki saniye kapatıp insanları çok seviyoruum, kendimi çok seviyorum diye içinizden haykırışlarınızı dinlemek istiyorum.

Şuan söylediğim şey size nasıl saçma geliyor değil mi ?

Çünkü kendimize ve insanlara zerre sevgimiz, saygımız kalmamıştır. Ve bize çok saçma geliyor.

Ama olsun.

Burası düşler sahnesi. Burada her şeyin hayalini kurabiliriz.

Hiçbir şeyin yalan olmadığı, Ümitsizliğin ve ayrılıkların olmadığı. İnsanlığın gerçekten var olduğu.

Düşünsenize canlarım. Birisi size yalan söylemek için kendisini için mecbur hissetmiyor.

Sizi gerçekten seven kişilere hep saygı gösteriyorsunuz. Sadakat, sevgi ve saygının bir olduğu yerde asla kavga, gürültü ve ayrılıklar da olmuyor.

Cenneti düşleyebilir miyiz mesela ?

Kiminle orada olmak istersiniz ?

Sizi bilmem de ben sevgilim ile görüşmek isterim. Çünkü onun gözleri olmadığı sürece her yer bana cehennem olur.

Küçük yudumlarla tükettim fincanı.
Biraz acı bir o kadar da tatlı geliyordu içmek.
Bugün falıma baktım ve düşledim her şeyi.

Bahseden falcı değil, bendim bu sefer.

Söylendim kendi kendime.

Burada ailem bir tarafta sevgilim ve arkamda duran kardeşim Mehmet'i.

Bakın şuradaki de benim işte. Arkasında yılanlar, tilkiler ve şeytanlar var. Fakat sanki huzur bulmuş gibiyim onca şeylere rağmen.

Bir de falımda o çıktı.

Huzur bulduğum, küçük gülümsemelerin ve iyi gelen o kahvenin demek ki asıl nedeni senmişsin.

Falımda sen çıktın.

Bak bu düz bır o kadar da havalı saç onun saçı. Bu incecik vücut onun ama kafasında ki bütün dertleri bı kenara bırakmış.

İsmiyle hitap etmem çünkü ismini söylediğim de bile hala boğazımda tıkanan o kahvenin tilfi gelir aklıma.

Düşler sahnesiydi ve falımda her görünmeyen şeyleri düşledim.
Anne babalarını seven çocuklar, görevini layıkıyla yapan işçiler ve hak yemeyen insanlar.  Dediğim gibi bu bölümde herşey hayal.
Herşeyi konuşacağız.

Geçenlerde bir söz okumuştum. Birilerinin sizi iyi kimse olarak görmesi için o kişilere iyilik yapmanız gerekmiyor. Çünkü hiç kimse iyilik meleği değil.
Ne üz, ne üzül.

Fakat burda unuttuğumuz birşey vardı.  Buranın ismi düşler sahnesi.
Burada kimse düşünce kurbanı olmayacak.
Herkes kendi hikayesinin kahramanı olacak.
Ben aileme yakışır evlat olacağım. Ailem beni çok sevecek ve sonsuza dek ailem ile çok mutlu yaşayacağım.
Peki sevgilim...
Onu çok seveceğim. Oda beni hep sevecek. Hep birlikte koskocaman aile olacağız.

Saygımız asla bitmeyecek ki sevgimiz bitsin.
Dünyada kimse savaşmıyor, bir karış toprak için cahiller ordusu toplanmayacak. 
Her yer barış kokacak,
Her yer sevgi kokacak.
Her yer adaletli,
Her insan evinde olacak.

Söylesenize dostlarım bu kadar güzel hayatlar olduğu sürece insanlar neden savaş içinde olsun ?

Bunların hepsinin olduğu yer burası işte.  Burası düşler sahnesi. Senin gibi iyi okuyucunun bu bölümü okurken de düşler sahnesinde hayal edeceğin şeylerin en iyi olmasını dilerim.

Düşler sahnesi de düşünce kurbanı olmamam için beni hep ayakta tutmuştur. Bir başarıya ulaşmak için ilk önce hayal edip inanmak gerekir. Ben ilk önce bir gün herşeyi geçmişte bırakıp güzel günleri hayal ettim. Sonra ise onun için çabaladım,çalışıyorum ve bu değerli düşüncelerimi sizlere sunuyorum.

Sizde peşinde gittiğiniz hedeflerinize bir adım yaklaşmak için hayal kurup çalışın. Nede olsa parayla değil azim ile.