Düşünce Kurbanları

Siyah Kebelekler

Keyifler nasıl dostlarım ?
Umarım iyidir. Çünkü ben de harika hissediyorum kendimi.
Mutluluk kokan çay bardağından yudumladım bugün huzuru.
Çok da başıma iyi şeyler gelmedi aslında.
Kitabı yazma amacım aklıma geldi. Mutluluk,gülümsemek ve bunlara sebep aramak.
Tam altı ay olmuş idi iş yerimden ayrılalım.
Düşünsenize ailenizin size destek olmayacağını hissediyorsunuz para kazanmayı bıraktığınız zaman. Bu da demek oluyor ki bir şeyleri kendimize mecbur kılıyoruz. Her kişinin hayatında dönüm noktası olabiliyor. Allah kahretsin ya diyorsun...
Okulu boşa okuyorum, boşa çalışıyorum, boşa seviyorum, boşa tutuyorum bu takımı...
Daha nice boşuna yaptığımız şeyleri size sayabilirim. Peki benim güzel kalpli okuyucularım. Size kendimle yüzleştigim günlerde, neler düşündüğümden bahsediyorum.
Hergün insanlara sinirlenip sigaraya para vermek yerine kulaklığımı takıp cebimi cekirdek ile doldurdum. Sokakta futbol oynayan çocuklar ile vakit geçirip çekirdek çitledim. Telefonumu bir süre elimden indirip hareketlenmeye başladım. Kitap okumak yerine duygularımı yazarken kendimi rahat hissettiğim için günlük tutmaya başladım. Şarkıları dinlerken aklıma eski günleri değil de gelecekte hayalini kurduğum evimi ve arabamı hayal ettim.
Bazen kötü şeyleri bırakıp iyi birşeyler yapabiliriz değil mi ?

Kötü şeyleri Mutluluk için de yapabiliriz.

Kahkaha atarak gaz çıkarabiliriz yada duvara sürünerek kalçamızı kaşıyabiliriz gibi benzetme yapmamı beklemeyin arkadaşlar.
Hahahah.
Şuan bunları yazarken çok güldüm.

Örneğin;
Sürekli alışveriş yapma fikrimizi bir süreliğine kendimiz için değilde arkadaşımıza hediye almak için yaptığımızı düşünelim. Böylece kendimize ve cebimize yapacağımız israf yerine hem biz hem arkadaşımızı mutlu edebiliriz.
Eğer ki öyle olmaz ben cimri insanım diye savunma yapacak olursanız da para harcamak yerine ileride hayal ettiğiniz bir yaşantı için para biriktirebilirsiniz.

Mesela herzaman isyan edip yudumladığınız içkinizi artık  sağlığınıza içebilirsiniz.

Kilo vermek yerine değişik kültür yemeklerini deneyebilirsiniz.

Çok konuştuğumuz için bizlerden sıkılan ve şikayet eden birileri vardır.
Ama inanın ki bizim onlarla dost olmamızı isteyen onlarca kişiler vardır ki.
Odamıza bir bitki alıp her gün sulayabilir ve onunla konuşabiliriz. Evcil hayvanlar besleyebiliriz. Yolda gördüğümüz kişilere somurtmak yerine gülümseyebiliriz. Yan yana denk geldiğimiz kişiler ile sohbet edebiliriz.
Biz gençler ile öyle vakit geçirmek isteyen,konuşmak isteyen amcalar teyzeler var ki.
En başta dediğim gibi "Kötü şeyleri mutluluk için yapabiliriz."

Mesela intihar etmek de buna örnek olabilir. Ne kadar çözüm yolu olmasa da bizi hem düşünce kurbanı yapan hem de kötü birşeyi mutlu olmak icin yaptığımız davranışlardan birisi olarak örnek gösterebiliriz. Aranızdan birkaçı saçmalamayı kes diye çığlık atabilir. Yaşamımız boyunca mutluluğun tanımını yalancı gülümsemelerden  ibaret olduğunu çoğu düşünce kurbanı biliyordur.
Bilmeyenler ve öğrenmek istemeyen kişilere empati yapmasını rica ediyorum.

Düşüne kurbanı olan arkadaşımız Halil Cennet isimli kişi yakın zamanda intihar etti. Orta okul yıllarında kuzenim ile aynı sınıfta olan Halil'in kuzenime sözlü tacizde bulunulduğunu düşünüp uyarmıştım. Fakat o gün dahi yüzünde gözlerinin dolduğunu ve sonrasında gelen acı gülümsemeyi savunmasız olmasından ve çimen renkli gözlerinden anlamam gerekiyordu.

Klasik orta okul hikayesi değil mi ?

Hepimiz zamanında kavga etmiş ve zorbalığa maruz kalmış olabiliriz.
Fakat ben onu uyarmıştım. Sonradan gelen pişmanlığım şans haline geldiğinde, çocukluk arkadaşımın Halil ile arkadaş olduğunu öğrendim. Ortadaki olayı barışçıl bir dil ile o yaşda çözmüştük.
Arkadaşım bana Halil'in annesinin vefat ettiğini, babasının ve babaannesinin onunla ilgilenmediğini söylemişti. Fakat o Cennet gözlü çocuk o yaşta öyle zeki bir kişiymişki ticaret yapıp cebini para doldurabiliyor.  Yetmezmiş gibi sırt çantasına aleti devatlar koyup deneylerde kullanabiliyormuş. Her sınıfı takdir ile sonlandırıyor cennet gözlü çocuk. Taaki okulun tadilata girip öğrencilerin başka bir okula yerleştirildiği gün...