9.Bölüm

3.7K 185 23
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

^^3 Ekim 2015

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


^^
3 Ekim 2015

Ablam evlenmeye karar verdiiii! İnanabiliyor musun? Ben inanmıyorum çünkü. Ablam Bertan ağa ile evleniyor. Dün söz yaptık. Hala heyecanı üzerimde. Ondan önce yazmaya fırsat olmadı, dünde çok yorgundum. Bir hafta önce evlenme teklifi aldı, teklif dediğim, Bertan ağa ablama 'Biz senle evlensek çok güzel olur, evlenelimmi?' diye sormuş, ablamda kabul etmiş. Olayın saçmalığına bak! Ablam birde bu olayı bana bir haftadır bin defa anlattı. Anladım abla çok seviyorsun anladım. Dünkü söz bizim konakta kesildi. Avluyu çok güzel süslemiştim ve organizasyonun yaptığı dokunuşlarla muhteşem olmuştu. Bende yeşil bir elbise giyindim, etekleri kabarık. Saçlarımı salık bıraktım ve hafif makyaj. Babama göre çok güzel olmuştum, ama dünden beri düşünüyorum, acaba Berzanda güzel olduğumu düşünmüşmüydü?

Bir haftadır başıma gelen pek bir olay yok, sadece ablam bir hafta boyunca hiç sıkılmadan her gün Bertan ağayı anlattı. Birini bu kadar sevebileceğini hiç düşünmemiştim. Sürekli onunla hayaller kuruyor ve kendini bir prensesmiş gibi hissediyor. Phee çok saçma, beni daha çok sevmeli. Bertanın aramıza girdiğini asla unutmayacağım. Kötü. Neyse. Ablama bir kaç sefer Berzanı sormayı denedim, ama o beni benden bile iyi tanıdığı için, 'Napıcan sen Berzanı, sanane Berzandan, Abin o senin, Saçmalama Helin..' sanki ne demişim ya.

Dün lacivert bir takım giyinmişti, o kadar yakışıklıydıkii. Ofof. Acaba beni güzel buluyormu, çok merak ediyorum. Kardeşi gibi görüyorsa çok üzülürüm, çaktırma zaten çok üzülüyorum. Ne olacaktı biraz erken doğsam, yada Berzan biraz geç doğsaydı.

____________________________

"Cemal.."
Kalaklarım uğulduyordu. Yirmi üç yıldır hayattaydım, adım Helin Adardı. Mardinliydim. Ense köküm ağrıyordu. Neden kafamın içi bomboş gibiydi. Tekrar ettim "yirmi üç yıldır hayattayım, Helin Adar, Mardin." başka. Başka ne vardı, ben neden hatırlayamıyordum. Başımın şiddetli ağrısı hatırlamama engel oluyordu. Gözlerim açılmıyordu. Derin bir nefes alarak bekledim, yaklaşık 10 dakika boyunca hiç hareket etmeden, gözlerim kapalı bir şekilde bilincimin tamamen yerine gelmesini bekledim. Sanki iki el boynumu sıkıyor gibiydi.

Zevahir-Berdel Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin