7 Bölüm

460 117 57
                                    

Hahaha!!

"Sana inanamıyorum 2 günden beri çantanı bir saniye bile yanından ayırmayışının sebebini şimdi anlıyorum.

"Efendim gülmeyin lütfen.

Taehyung, Jungkook’un çantasından çıkardığı resme bakıyordu. Kaşları hafifçe çatılmış, yüzünde alayla karışık bir şaşkınlık ifadesi vardı. Çizim, Taehyung’un yüz hatlarını dikkatlice yakalamış, ama jungkook'un küçük yüzünde belirsizlikler vardı. Sanki kendi yüzünü tasvir etmekten çekinmiş ve hayal gücüyle boşlukları doldurmuş gibi bir hali vardı resimin.

Taehyung, çizimi elinde tutarken hafif bir kahkaha attı.
"Sana inanamıyorum," dedi alayla. "İki günden beri çantanı bir saniye bile yanından ayırmayışının sebebini şimdi anlıyorum."

Jungkook’un yüzü kızardı. Taehyung’un elinde tuttuğu resme bakmaktan kaçınıyordu.

Taehyung, çizimi biraz daha dikkatlice inceledi ve gözlerini Jungkook’a çevirdi.
"Biri görürse diye korkup omuzladığın çizim bu muydu?"

"Efendim… Gülmeyin lütfen," diye mırıldandı Jungkook, sesi titrek ve utangaçtı.

Taehyung, kahkahasını bastırmak için çenesini eline koydu ama yüzündeki eğlenceli ifade kaybolmamıştı.
"Çizdiğin resme bakılırsa," dedi, alaycı bir tonla, "sana el işi verdiğim günü pek de ayrıntılı hatırlıyormuşsun."

Jungkook, daha da utanmış bir şekilde başını eğdi. Taehyung’un alaycı bakışları altında konuşacak cesareti yoktu.

Ama Taehyung birden ciddi bir ifade takındı. Çizimi masanın üzerine bırakarak Jungkook’a doğru bir adım attı.
"Lakin…" dedi, sesi artık daha derin ve sorgulayıcıydı. "Anlayamadığım bir şey var. Nasıl oluyor da birkaç gün öncesini hatırlayamıyorsun?!"

Bu soru odada yankılandı. Jungkook başını kaldırıp Taehyung’un yüzüne baktığında, karşısında sadece alaycı bir adam değil, aynı zamanda cevabını gerçekten öğrenmek isteyen biri olduğunu gördü. Taehyung’un gözlerinde ince bir şüphe vardı.

"Efendim… Ben… Ben gerçekten hatırlamıyorum," diye yanıtladı Jungkook, sesi neredeyse fısıltı gibiydi.

Taehyung, gözlerini kısarak ona daha da yaklaştı. Artık aralarındaki mesafe neredeyse yok gibiydi.
"Hatırlamıyorsun, öyle mi?" dedi. "O zaman neden bu çizim, birkaç gün öncesinin ayrıntılarını bu kadar net bir şekilde gösteriyor? Hafızanı mı yoksa beni mi kandırıyorsun, Jungkook?"

Jungkook, Taehyung’un bu ani sorgulaması karşısında ne yapacağını bilemedi. Yutkundu ve ellerini sıkıca birleştirdi. Kafasının içinde yankılanan bu sorunun cevabını kendisi de bilmiyordu.

"Belki bu öpücük sana bişeyler hatırlatır haa! Ne dersin jungkook?.."

???!!!

"E-efendim ne yapıyorsunuz durun!"
"Ne yaptıgınızı sanıyor-"

"Hala hatırlamıyor musun?"

"O gece seninle olmam için bana yalvarmıştın ya hani."

" Önce beceriksizce gömleğini açtım. Tıpkı şuan olduğu gibi"

"Hayır durun!"

"Sonra dudaklarımı göğüs ucuna değdirip dilimi sürttüm şuan yaptığım gibi."

"Efendim yapma-"

"Ve sonra dişlerimin arasına alarak ısırdığım da tıpkı şuan ki gibi belin bir yay gibi gerilmişti."

Gecenin Ressamı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin