Gecenin Ressamı

20. Bölüm 🌃



Efendi taehyung çok değişti...

Birlikte geçirdiğimiz o geceden sonra bana kötü hiç bir muamelede bulunmadı. Öyle ki, artık geceleri  odasına çağırmaz oldu. Bunun için ona minnet duymam gerekir. Lâkin bilemiyorum.. Nedense  benden uzaklaştığı için üzgün hissediyorum kendimi...

Yemeklerimizi beraber yiyoruz. Çalışanlarla veyahut yalnız başıma değil efendi taehyung ile beraber onun odasında yiyorum bende. Azda olsa onu görme fırsatı bulduğum için nitekim mutlu hissediyorum kendimi. Bazı günler elinde tatlı tabaklarıyla birlikte odama geliyor. Ben getirdiği tatlıları yerken, o tam karşımda oturup beni izleyerek piposunu içiyor sadece. Bazı vakitler piposundan içmemi teklif ettiğinde, efendi taehyung'u geri çevirmiyor kabul ediyorum hemence. Afyonun acımsı tadı yüzümü ekşitip, boğazımı yakıyor. Dayanamayıp öksürüyorum her seferinde. Halimi görüp gülümsediğinde içimden bişeyler akım gidiyor ona karşı, bende onunla  birlikte doyasıya gülmek istiyorum. Lâkin neden böyle hissettiğimi bilmiyorum..

Bazı geceler uyuduğumu fırsat bilim sessizce odama geldiğide oluyor efendi taehyung'un. Sessizce baş ucumda oturup saatlerce uyuyan bedenimi izliyor sadece. Hiç bir tepki vermeden uyumuş numarası yapıyorum ben de. Sonra geldiği gibi sessizce uzaklaşıyor yanımdan. Bazı vakitler sadece dudaklarını dudaklarıma bastırıp narin bir öpücük bırakarak gittiğide oluyordu. Odamın kapısı kapanır kapanmaz güç bela tuttuğum nefesimi bırakıyorum. Yüreğim ağzımda atıyorken, her seferinde onun sözleriyle dolup taşıyor kafamın içerisi.

Uzaklaştırma beni kendinden...
Senden tek dileğim bu jungkook..

__________Ertesi gün

"Ne düşünüp duruyorsun sen öyle? Bi hayli dalgınsın bugün. "

Efendi taehyung'un iç gıdıklayan ses tonu beni bitmek tükenmek bilmeyen düşüncelerimden uzaklaştırmıș olsada. Bir kaç saniye ona vereceğim cevabı düşünmüş, cevap vermeden evvel hafifçe öksürürek boğazımı temizlenmiştim.

"Efendim, ben.."

"Hekimden döndüğümüzden beri epeyce dalgın gördüm seni. Ne dedi hekim efendi sana?"

Elimden olmadan istemsizce efendi taehyung'un benimle ilgileniyor oluşu hoşuma gitmişti.
"Ben iyim merak buyurmayın efendim.."

"Gidelim o vakit."

Her zaman ki gibi hislerim kısa süreli olmuştu. Efendi taehyung azda olsa gösterdiği ilgiyi bir köşeye atarak, tüm ihtişamıyla umursamaz bir tavırla arkasına bakmadan yürümeye devam etmişti. Ben ise her zaman ki gibi arkasından onu takip etmekle yetinmiștim.

Hislerimden kurtulmam gerekiyor.. Efendi taehyung'un sana ilgisi falan yok.

Hena haklıydı, içimde oluşan bu his belirsizlikten ötürü oluştu. Aklım doğru düşünemeyecek kadar karışık. Efendi taehyung'u bana karşı böylesine kibar oluşu beni farklı düşüncelere sürüklüyor. Alışık olmadığım için yanlış hislere kapılıyorum. Nitekim geçici hissiyatlar bunlar.

Hem..

Öyle olsa bile..

Efendi'nin hisleri gelip geçici olur muhakkak..

Uzun sürmez biter. Dünüyle bugünü zinhar  bir birini tutmuyor efendi taehyung'un. Öte yandan beni yanında tutmasının nedeni açıkça belli değil mi zaten... Ben özel ihtiyaçlarını karşıladığı öylesine biriyim sadece.
________

"Doydun mu?"

"İştahım pek yok efendim."

"İştahın yok mu?  Bakıyorum da bitirmişsin tabağını."