Bu olaylar tamamen kurgudan ibarettir ve içerisinde cinayet, kan, şiddet, küfür, cinsellik bulundurmaktadır.
Gerçekler yere döküldüğünde, onu içemeyenlere yakılır.
_______________________________Biz Alex ile ilk okulda tanışmıştık ve liseye kadar arkadaştık. Tabi buna kim arkadaşlık derse, bir olay olmuştu. Orta okula giderken servis ile giderdik otobüs bizi alır sonra, okul bitincede geri eve bırakırdı. Biz servis 1 saat de okula vardığından ve sabah 06:00 da kalkmak zor olduğundan otobüste uyurduk, bir gün servis sürücüsü trafiğin ortasında kalp krizi geçirmiş. 'Miş' diyorum çünkü ben ve Alex uyuyorduk. Otobüs büyük bir kaza yaptı, servistekilerin çoğu öldü. Tabi biz, daha doğrusu ben, çarpmanın verdiği sallantı ile uykudayken bayılmışım ama herkes beni öldü sanmıştı, hatta 2 gün yoğun bakımdaydım. Ama uyuyodum. Yoğun bakımda enerji harcamamam için taktıkları hava makinesine anestezi koymuşlardı. Tabi çoğu kişi benim durumum ağır sanıyor. Ben ise 2 gün boyunca uyuduğumu öğrenince bir şok geçirmiştim. Sonra doktorlar bu kırılgan zamanımda okula gitmememi istediler, o süreçte bir gram uyumamıştım. Alex ise olayı abartıp tüm okula yaymış, aslında iyiliğimi istese bile benim adıma kötü bir ortam yaratmıştı. Gelince herkes benimle dalga geçmişti. Ve aralarında Alex olması beni en çok üzen şey olmuştu. (Destan yazdım maasallah bana)
"A-alex. Kendini üzmene gerek yok. Gerçekten, artık geçti gitti."
Alex:"Hayır. Anlamıyorsun!"
"Alex! Eğer biraz daha devam edersen hemşireleri çağırıcam!"
Bu tehdidin ardından Alex bana boş ve duygusuz gözler ile bakmaya başladı. Birkaç saniye sessizliğin ardından Alex bana bakıp konuşmaya başladı.
Alex:"Hey ben gelmeden önce çıkan kişi kimdi?"
"H-hiç kimse!"
Alex:"Hadi ama. Bunu anlayamayacak kadar gerizekalı değilim. Kırmızı kulaklar, büyümüş göz bebekleri, kekeleyen sözcükler... kimdi o?"
"Bi arkadaş"
Alex:"Sadece bir arka-"
Ardından kapı sertçe açıldı, ve iki adet hemşire yanında da güvenlik vardı.
Hemşire2.0"Evet sen! Sen giriş kartın olmadan girdin!"
Alex:"Burda zamanım bu kadarmış George! ADIOS!"
Güvenliğin sıkıca tuttuğu Alex seslendi. Ardından kapıda kök salmış Sapnap konuştu.
Sapnap:"Ah sonunda."
İçeri Sapnap, Dream, Karl ve Corpse girdi. Karl ve Corpse iyi anlaşıyor gibi duruyorlardı. Çünkü her saniye gülüşüp duruyolardı.
Time skip (çünkü why not?)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Partners in crime || dreamnotfound
FanfictionBinanın ortasında kala kalmıştım. Göğüsümden akan kanı elimle durdurmaya çalışıyordum, etraf ise bomboştu. Ardından bir ses duyuldu: "Ben hep sevdiklerimi öldürürüm, ta ki biride beni sevene kadar!" Bam! Orjinal (eski hesaptaki) başlangıç tarihi :...