Aşk-ı İntikam (Tamamlandı)

-Bölüm 27 -

"Düzeltilmesi gereken bir yanlışlık, doğruluktan daha ağır bir yüktür."

# Dag Hammarsk #

-

Tüm bu koca gecede karar verdiğim tek şey yakın bir zamanda Berkay'la buluşmam gerektiğiydi. Gercekler ne kadar acı verirse versin, benim her daim kendime inandırdığım yalanlarımdan kurtulmam gerekirdi.

Uyandığımda görüş alanıma giren tek şey tabloya yansımış güneş ışıklarının, günüme merhaba deyişiydi. Ve güneş ışıkları uyandırıyorsa insanı inanın ki o anda ki huzuru bulamıyorsunuz kainatta. Tüm yorgunluğumu almış olan yataktan doğrulup odanın içerisinde gezinmeye başladım. Uraz yoktu, şaşırmamıştım. Her zaman yaptığı şeylerden biriydi hiç bir şey olmamış gibi çekip gitmek. Evi dolaştığımda tahmin ettiğim gibi onunla karşılaşamamıştım.

Üzerimi giyinip dün geceden beri aklımda olan işi yapmaya karar verdim. Masanın üzerinde duran telefonuma ilerleyip Berkay'ın bana mesaj attığı o numarayı aradım. Yanıtsız kalan aramadan sonra içimde beliren hayal kırıklarıyla baş başa kalmıştım. Her daim ulaşamıyordun hayatta belirlediklerine de. Telefonun titremesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ekrana baktım.

" Beni arayacağını söylemiştim. Aradın da, adres diğer atacağım mesajta. Seni sabırsızlıkla bekleyeceğim. "

Yaptığım şeyin ne kadar doğru olup olmadığını bilmiyordum. Ama bazen gerçeklerin yıktığı hayatlar doğru yolu bulmuşlardı. Acı çekeceğimi yada düş kırıklığına uğrayacağımı biliyordum. Geldiğim kapıdan tekrar dışarı çıkarak önüme gelen ilk taksiye bindim. Ve Berkay'ın bana gönderdiği adresi şoföre uzattım. Kısa bir zamandan sonra duran taksiden inerek bankta tek başına oturan Berkay'a yaklaştım. Bankın arkasında durarak son kez düşündüm, yaptığımın ne kadar doğru olup olmadığını.

" Düşünmek için fazla geç kaldın masumluk." Duyduğum bu ses tonuyla derin bir nefes aldım. Ve ona yaklaştım. Cevap bekler bakışlarla konuşmusına bir an önce başlamasını istedim.Berkay olduğu yerden doğrulup gözlerimin içine bakmaya başladı.

" Benimle gel ! '' Diyerek kolumdan çekiştirmeye başladı. Göz açıp kapayıncaya kadar geldiğimiz boş harabeye baktım. Geldiğime pişman olmam gerekirken aksine ilk defa Berkay'a güveniyordum. Kısa bir duraksamadan sonra aklında olan düşüncelerini anlatmaya başladı. Uraz'ı beki de ilk defa duyduklarımdan sonra tanıyabilecektim. Belki de dediği gibi ondan nefret edip çekip gidecektim.

" Benim kim olduğumu biliyor musun İdil ? " Konuşmasına belki de hiç tahmin etmediğim bir sorudan başlamıştı. Benim ne kadar düşünürsem düşüneyim cevap bulamayacağım bir soru. Berkay cevap vermeyeceğimi anlayarak devam etti konuşmasına.