You're gonna be mine.|~Hyunlix~|

trauma.

Wtem chłopak podszedł do mnie blisko i...

I wyszeptał do mojego ucha
- nie uwolnisz się.. to on sam musi cię znaleźć.. to będzie taka mała zabawa *zaśmiał się i chwycił nóż w rękę. Zaczął nim kręcić ale wtedy do pokoju wbił I.N, mój przyjaciel s którym nadal utrzymuje kontakt.
- kochanie- CO ON TUTAJ ROBI?!
*Spojrzał na chana i na mnie mając szeroko otwarte oczy. Widać że wiedział o wcześniejszych porwaniach chana, ale nie wiedział że nowym celem będę ja.*
- nie mówiłem ci że on będzie jednym z nowych planów? Przecież wiesz że lubię się dobrze bawić...
*Chan podszedł do Jeongina, po czym pocałował młodszego. W tamtej chwili ja, rozwiązałem ręce i trzymałem je za sobą aby nie było tego tak widać*
- kiedy mnie wypuścisz?
*Zapytałem cicho na co nie dostałem odpowiedzi. Poczułem się zignorowany lecz krzyknąłem tym razem, dostając już odpowiedź*
- jak twój ukochany cię znajdzie.
- ekhem.. mój narzeczony..
- co- zabrakło słów 24-latkowi.- i tak będziesz siedział tutaj.. ciekawe kiedy się roziertuje że cię nie ma.
- nie wiem, jesteś takim debilem że zostawiłeś mi telefon. Ty na serio nie umiesz w porwania.
- przestań obrażać mojego chana.
- bo co mi zrobisz? Myślałem że się przyjaźnimy.
- miłość jest ważniejsza od przyjaźni
- no chyba pojebało. Ja chociaż jestem normalny
- dobra utkać się obydwoje. Nie będę znosił waszych kłótni bo zaraz oboje tym oberwiecie. *Chan wskazał na nóż*
- mnie nie uderzysz, prawda słonko?
*Zapytał i.n.*
- tego nie wiesz kochanie. *zamsial się starszy na co yang przewrócił oczami. Tak samo z resztą jak ja. Zaczęło mi się robić niedobrze od tych ich słodkości więc postanowiłem że wyjebie się przez okno. Wpadłem wprost w ramiona Hyunjina który był pod domem chana, w zamiarze szukania mnie*
- widzisz, lecę na ciebie.
- dobra skończ, idźmy do domu.. martwiłem się.
- oj tam przesadzasz.

--------------------------------------------------------------
Ja obiecuję że będą dłuższe rozdziały. 💟🥰