𝐈'𝐦 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐏𝐬𝐲𝐜𝐡𝐨 || 𝐘𝐮𝐦𝐚𝐫𝐤

𝟭𝟰. 𝗧𝗼𝗺𝗯

၁၄။ အုတ်ဂူ

ငယ်စဉ်ကတည်းက ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ နာရေးနဲ့နှစ်ပတ်လည်တွေမှာ ဘေးမှာအမြဲအဖော်ပြုပေးသူဆိုလို့ အန့်ဆယ်ရာတစ်ယောက်သာရှိခဲ့တဲ့ကောင်လေးကြောင့် အခုတစ်ခေါက်မှာ ချစ်သူအနေနဲ့ရော ဆရာအနေနဲ့ပါ သူက အဖော်အဖြစ် လိုက်ပါပေးသင့်သည်။ ငြင်းဆန်လို့မကောင်းတဲ့ ဖိတ်ခေါ်ခြင်းဖြစ်သလို မငြင်းသင့်တဲ့ ဆက်ဆံရေးကို တည်ဆောက်ကြပြီးဖြစ်တဲ့အတွက် အထီးကျန်ခြင်းများနဲ့ နေသားကျနေပါသော ကောင်ငယ်လေးအား အဖော်သဟဲပြုသောအားဖြင့် အေးစက်စက်လက်လေးများကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အုတ်ဂူဆီကို လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ကြသည်။

ညနေဘက်ဆိုပေမယ့် ရာသီဥတုက ကြည်လင်သာယာခြင်းမရှိပဲ သူ့စိတ်အစဉ်လို မှောင်ပိန်းရီဝေနေသည်။ တဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်နေတဲ့ လေပြေလေးတွေကိုတော့ အပြစ်မဆိုသာပေမယ့် မှုန်မှိုင်းနေတဲ့ ကောင်းကင်ပြင်ကြီးဟာတော့ နှစ်ပတ်လည်နေ့ဖြစ်လို့ သူတို့နဲ့အတူ ဝမ်းနည်းပေးနေသလားမသိပါ။ ဆောင်းတွင်းဖြစ်လို့ ညတာရှည်တဲ့အတွက် ပတ်ဝန်းကျင်က မှောင်မိုက်စပြုလာတာလည်း စောသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်အတူ အုတ်ဂူရှိရာ ခြံအနောက်ဘက်ကို ထွက်လာကြချိန်မှာ အနည်းငယ် အုံ့ငြှိုးနေခြင်းဖြစ်၏။

အုတ်ဂူဆီကိုရောက်တော့ အမြဲလိုလိုဆေးသုတ်ပြီး တန်ဆာဆင်ထားပုံရတဲ့ မိဘနှစ်ပါးရဲ့ ငြိမ်းချမ်းရာရပ်ဝန်းဟာ ဖြူဖွေးရှင်းသန့်နေသည်။ ဖွေးဖွေးလှုပ်နေသော အုတ်ဂူပေါ်သို့ မင်ဟျောင်းဟာ သူယူလာတဲ့ ပန်းစည်းလေးအား တင်ပေးလိုက်သည်။ ယုတ သူ့စိတ်ထဲမှာ လေးလံထိုင်းမှိုင်းနေပေမယ့် ကောင်လေးမျက်နှာကိုလည်း ကြည့်ရသေး၏။ ဝမ်းနည်းရင် ဖေးမပေးမယ့်သူဆိုတာ အခုချိန်မှာ သူတစ်ယောက်ပဲရှိတာမလား။ မင်ဟျောင်းရဲ့ ဆရာအနေနဲ့ရော ချစ်သူအနေနဲ့ပါ ဖြစ်တည်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ကောင်လေးအတွက် နှစ်မြုပ်ထားတဲ့ သူ့နှလုံးသားလေးဟာလည်း သန်မာနေမှဖြစ်မည်။ လေးလံနေတဲ့ စိတ်တွေကို လျစ်လျူရှုပြီး မင်ဟျောင်းနဲ့အတူ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်လေးများကို တင်းကျပ်ကာ အုတ်ဂူရှေ့မှာ နှုတ်ခွန်းဆက်ဖို့ပြင်လိုက်၏။