Look of Love

Chapter 08

I sighed as we decided to pack things up for today. Lumapit ako kila Yona at Seb na magkatabi nang nag-uusap. Binuksan ko ang aquaflask ko at uminom.

After I finished refreshing myself with cold water, I found Seb wiping the sweats on his forehead. Nakatingin siya kay Yona na nahuli kong naghihikab. Napataas ang kilay ko dahil bahagya niya itong pinaypayan gamit ang kaniyang bimpo.

Hm? Hmm?

Na-dismissed din naman kami agad ni Ate Rei. Nanatili muna kami ni Seb sa activity center para magpahinga nang ilang minuto. Nauna na si Yona dahil may deadlines pa daw siyang tatapusin.

"Hoy, Maria. I-message mo ako kapag nakauwi ka na ah?" bilin nito.

Napairap ito. "Oo na! Ang praning, hindi naman ako maki-kidnap."

Pinanood namin siyang maglakad palayo. When she disappeared on our sight, that's when I drop my question.

"Seb, may gusto ka ba kay Yona?"

Napaubo siya sa iniinom na tubig. Namula rin ang kaniyang mukha, hindi ko alam kung dahil sa pagkaka-ubo o sa tanong ko. Nanlalaki ang mata niyang nag angat ng tingin sa'kin. Napangiti ako at tumango.

"No need to answer. Halata sa reaksyon mo ngayon e."

He cleared his throat.

"Paano mo naman nasabi 'yan?"

"Obvious ka, Sebastian. Hindi ka magaling magtago. Pero parang hindi pa naman yata siya nakakahalata sa tinatago mo."

Napanguso siya.

"I don't really know if I like her, but..."

"But you're interested?" I added.

He bit his lip and nodded. Nagtaka ako sa naisip.

"Isn't that the same thing? You like her enough to be interested? Like you're interested enough to like her?"

Natahimik siya at napaisip din, nakatulala sa harap.

I suddenly thought of Primo.

Ganoon rin ba siya? Is that what he thinks of me? He likes me enough to be interested? Uminit ang pisngi ko at pinilig ang ulo.

"Basta. Kung ano man 'to, ayaw ko munang isipin. If I just naturally like her, then so be it," kibit balikat niya.

"So you're open to the possibility of you liking her," satinig ko.

"Of course. She's likeable, alright. Bright, fun, and... cute," umangat ang sulok nang kaniyang labi. I rolled my eyes and chuckled.

"Hoy Shariah, huwag kang maingay doon ah."

Tumango ako. "Of course. I know when to talk. At isa pa, baka ma-awkward-an siya."

Tumango rin siya, naintindihan ang sinabi ko.

"Ikaw? Magko-commute ka rin?"

"Hindi. May maghahatid sa'kin."

"Ah, kapatid mo?"

"Hindi, manliligaw."

"May manliligaw ka?! Sino?"

"Bakit parang hindi ka makapaniwalang may nanliligaw sa'kin?"

"Hindi naman sa ganoon, ano ka ba!"

Napatawa ako. He suddenly laughed out loud too. I rolled my eyes but then a smile formed on my lips afterwards.

"Wow naman. I feel like a proud father. Dalaga na ang friend namin!"

"Gago," mura ko.

"Na-kwento mo na kay Yona?"