Respectfully Yours

Chapter 30

Lukas

"Ahhhhh.. Ohhhhhh, Yes! Yes! Ahhhh!"

Kumunot ang noo ko sa narinig. I was calling for Ken, pero ito naman ang bumungad sa akin. Kaaga-aga iyon na ang ginawa nila, baka hindi pa sila natatapos ah! Tsk! That boy has uncontrolable libido.

Sorry na lang siya pero he has to be stopped.

"KENJI!"I shout to catch his attention easily.

"What the fuck Lukas! Anong kailangan mo?! Don't you hear that I'm busy ahhhh shit!" Singhal niya. Kumunot lalo ang noo ko, they don't even stop kahit kausap niya ako. Tss! That boy.

"I need Anikka's clothes now!" I hissed, nagboses galit ako. Maybe I sound so demanding on that. I really need to be demanding, I need her clothes right now. Ayoko ng maulit yung nangyari kahapon. I don't want to expose her skin too much. Alam kong kasalan ko ito at labis kong pinagsisisihan kung bakit ko pa sinunod sila Ken na ipalit ang damit ni Anikka. Sana nakuntento na lang ako sa manang na pananamit niya at hinayaan isuot ang makakapal niyang glasses. Para sa ganoon walang makakakita ng ganda niya. Ako lang at tanging ako lang.

Maybe I am possesive right now. But she's my fiancee at walang malisya doon.

"Uhhhhh Lukas I need to finish this I'm not coming yet."

"I need it now! Be here in an hour or else I'll kill you!" Alam kong may sasabihin siya pero tinapos ko na yung tawag ko. Alam ko rereklamuhan lang niya ako.

Anikka

Medyo tinatamad pa akong bumangon, dahil ramdam ko pa rin ang antok hindi rin kasi ko makatulog ng maayos, pero pinilit ko pa rin, dahil kailangan kong makausap si Lukas.

Gusto kong magsorry sa kanya. I realized that I made him worried to me. Lumayo ako sa kanya at pumunta sa bench Nakipag-usap ba naman kasi ako sa hindi ko kilala. Alam kong dapat ay umalis na ako dahil hindi maganda ang pakiramdam ko sa lalaking foreigner na iyon kaya sumige pa rin ako na makipag-usap sa kanya.

Pagkabukas ko ng pintuan ay mukha ni Lukas ang bumungad sa akin. Tila maamo siya ngayon, wala na yung matalim niyang titig na labis kong kinatakutan kahapon.

Total nandito na rin siya ay marapat na sabihin ko na ang nais kong sabihin sa kanya.

"Lu------"

"Anikka, I have something to say." Mabilis niyang sabi, kaya napatigil ako. Tapos nakatingin siya sa aking mga mata na puno ng sinseridad.

"Mukhang may sasabihin ka rin yata you go first baby." Aniya, umiling ako.

"No, you first." Sabi ko.

" Ok if that's what you want." Bulong niyang sabi, tapos ay narinig ko siyang nagbuntong hininga.

"I'm so sorry for what happened yesterday baby, I'm just so worried."

"It's ok." Mabilis kong sabi. Wala naman akong dapat ikagalit, dahil naiintindihan ko naman na nais lamang niya ako protektahan.

"Do I scare you?" Aniya

"I scare you, nasaktan kita." Sabay hawak niya doon sa braso. Mas ramdam ko na yung sinseridad mula sa kanya, hindi lang sa tingin, pati na rin sa salita.

"Yeah med--" Natigil ako sa pagsasalita ng bigla niya akong niyakap. Wala sa loob kong niyakap ko rin siya pabalik.

Masyado ako ngayon naninibago kay Lukas, parang ang amo amo niya nitong mga nakaraang araw, well pwera yung nangyari kahapon. Naging sobrang mapag-alaga naman na siya. Ibang iba na talaga siya, hindi tulad ng noon na panay kamanyakan lang ang alam niya. Kaya pati ako naninibago naman na sa kanya, parang gusto ko lagi  na ako naka-attach sa kanya. Parang nagugustuhan ko na nga siya eh, lagi na akong kinikilig sa kanya. This is not the normal me. Gusto ko na nga iumpog yung ulo ko sa pader, para bumalik na sa dati ang utak ko. I don't like this, I really don't, pero tila may sariling isip na itong katawan ko.