Adam çıktıktan yaklaşık yarım saat sonra Kaan başka bir adamla odaya girdi. Gözlerini bir süre etrafta gezdirdikten sonra bana doğru ilerlemeye başladı. Gözlerine bakmamaya çalışıyordum ama dayanamadım, yüzüne baktığımda gözleri gözlerimle buluştu. Kendimi onun büyüsünden korumaya çalışsam da olmuyordu, yapamıyordum. Bir zamanlar gözlerine büyük bir sevgiyle baktığım kişinin şu an ise gözlerine, hayal kırıklığı ile unutmaya çalıştığım sevgi duygusuyla karışık bakıyordum. Tam karşımda durdu. Bana öyle bir baktı ki, içimde bir şeyin koptuğunu hissettim.
"Bir sorun mu var?" dedim sesimin titremesini engellemeye çalışarak.
"Yok hayır, sadece bakıyorum." dedi tebessüm ederek.
"Neye bakıyorsun?" dedim gözlerimi devirerek.
"Ah boş ver dalmışım." dedi.
Bu ne demekti şimdi? Benimle oyun mu oynuyordu? Gerçi zaten koca bir oyunun içinde değil miyiz?
"Of tamam çekil karşımdan, bu sefer izin vermeyeceğim benimle oynamana." dedim. Çekildi...
Başım çok ağrıyordu ve gözlerimin kapanmasını engelleyemiyordum. Göz kapaklarım bana ihanet edip kapanmak için direniyorlardı. Dayanamadım ve kendimi uykunun huzur dolu kollarına bıraktım. Uyandığımda herkesin bu odada olduğunu gördüm. Üstümde ise mavi bir kot ceket vardı. Etrafıma göz gezdirdim kimindi bu ceket? O sırada Merih' e kaydı gözüm, tabii ya onun ceketiydi. İlk geldiğimizde de üstünde bu vardı. Uzandığım koltuktan kalktım ve ona doğru yaklaştım, kendimi uykumu aldığım için daha dinç hissediyordum.
" Teşekkür ederim." diyerek ceketi ona doğru uzattım.
"Uyurken çok masum görünüyorsun."
İnanamıyorum, kesin şu an domatese dönmüştüm.
"Bu bir iltifat mı?" diyerek 32 diş sırıttım.
-Ergensin kızım sen.
-Evet ergenim içses ve bu o kadar güzel bir şey ki. İYİKİ ERGENİM.
Tamam evet bazen saçmalıyordum ama ergen olmaktan memnunum.
"Sence?" dedi öne doğru eğilerek.
"Ben bunu iltifat olarak kabul edeceğim" dedim ve "Görüşürüz" diyerek arkamı dönüp tekrar eski yerime geçmek için hareketlensem de, Kaan'ın delici bakışlarıyla buluştu gözlerim.
"Görüşürüz masum kız." Arkadan Merih'in sesini duymamla birlikte gözlerimi Kaan'dan aldım ve eski yerime doğru ilerledim. Selen'in yanına kıvrıldım hemen.
"Uyanmış, uyuyan güzelimiz ve soluğu hemen prensin yanında almış" diyerek göz kırptı Selen.
"Yok hayır ya, ceketi için teşekkür ettim sadece." dedim.
"Takım arkadaşı olarak birbirimize destek olmalıyız sonuçta." dedi sırıtarak. Sıcakkanlı tatlı bir kızdı, anlaşacağa benziyorduk.
"Haklısın." dedim bende yine aptal sırıtışımı suratıma takınarak.
Kapı bir anda açıldı ve içeriye yine beyazlı adamlar girdi.
"Takımlar ayrılın. Kırmızı takım önce çıkacak, ardından da mavi takım çıkacak ve bir süre içerisinde yaşayacağınız evi gezeceksiniz odalarınızın, mutfağın, büyük salonun, takımlar için iki ayrı toplantı salonunun ve banyoların yerini öğreneceksiniz. Yarın ise ilk oyunla karşılaşacaksınız." dedi. Biz ise ayrı olarak takımlarımıza ayrılmıştık. İlerlemeye başladık kırmızı takım olarak. Kapı açıldı ve sırayla çıkmaya başladık. Bakalım içinde yaşayacağım bu ev nasıldı?
BU BÖLÜMÜDE BİTİRDİM. KABUL EDİYORUM KISA BİR BÖLÜM OLDU AMA OKUL BENİ ÇOK YORDUĞU İÇİN BU KADAR OLUYOR. BEN BİR KURGU YAZMAYI BASİT BİR ŞEY SANARDIM AMA GERÇEKTEN ZORMUŞ, PROFOSYONEL YAZARLARIN KIYMETİNİ BİLMEMİZ GEREKİYOR :) BEN BÖLÜMÜ BEĞENDİM HOŞUMA GİTTİ. UMARIM SİZDE BEĞENMİŞSİNİZDİR. AMA EN ÇOK BU BÖLÜMDE MERİH KARAKTERİ HOŞUMA GİTTİ, ÇOK NAİF BİR KARAKTER GERÇEKTEN. BAKALIM BUNDAN SONRA NELER OLACAK? TAKİPTE KALIN.
NE ADALETSİZ BİR DÜNYA
KİMİ GÜNAHLARI İLE YÜKSELİYOR
KİMİ İYİLİKLERİ İLE KAYBEDİYOR
Shakespeare
BU DA SHAKESPEARE'DAN BİR SÖZ BEN ÇOK BEĞENİYORUM BU SÖZÜ BENCE ÇOK ANLAMLI. NE KADAR DOĞRU DEĞİL Mİ? BİR SONRAKİ BÖLÜME KADAR KENDİNİZE İYİ BAKIN :) <3<3<3 Yorum yapmayı unutmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLMECE
Teen FictionDüşünsenize bir anda hayatınızı baştan sona kadar değiştirecek bir oyunun içindesiniz. Kim gerçek, kim sahte? Hangi yol doğru? Aslında her şey açıkken biz mi görmüyoruz? BİLMECE gibi bir hayatın hikayesi bu.
