2007
Yavuz,oturduğu koltukta diken üstünde durmaya devam ederken çok şeyi düşünme fırsatı bulmuştu.Kucağına yığılıp kalan kadının düştüğü derdin ızdırabı yaş olup akmıştı gözlerinden mütemadiyen.İnsan baygınken de ağlayabilir miydi diye düşünedururken o panikle Ayla'nın zaten bayılmadan önce ağlıyor oluşu gelmedi aklına.Nutku tutuldu adamın.Bir çaresizlik,bir şaşkınlığa düşmüştü aklı fikri.Kendini toparlaması kısa sürdüyse de kadını kucağında kendi arabasına taşıdı Yavuz.Yakınlardaki hastaneye gidene kadar kalbi bilmem ne kadar yol arşınladı.Bin panikle acildeki doktora emanet etti Ayla'yı.Hem tansiyonu hem kan şekeri düşmüş;hasta mıydı,bulantısı var mıydı,en son ne zaman bir şeyler yiyip içtiğini sordu doktor.Bilemedi Yavuz.Hakkında bildiklerinden çok bilmedikleri olan kadını müşahade odasına aldıklarında yüreğinin korkuyla kanat çarptığına ancak kanaat getirdi Yavuz.Sayıkladı kadın.Belli belirsiz bir şeyler söyledi.Aydan dedi;Asya diye ağladı.Aylin'in adını andı baygın haldeyken;ağladı durdu.Belli belirsiz,sessiz hıçkırıkları gelip yapıştı Yavuz'un boğazına.Kirpiklerinden öpmek istedi kadının.Yaş dolu gözlerinden,ıslanmış yanaklarını öperek kurulamak istedi.Haddi olmayarak.Bilmediği derdinin tesellisini veremedi Yavuz'un dili.İlk kez o gün değdi kadının yazgısından kara olan saçlarına elleri.Yüzünü gözünü örten tutamları iteledi titremeye ramak kalmış elleriyle.Başını okşadı belli belirsiz.İpek gibi saçlarından kolayca kaydı avuç içleri.Avuç içleri yandı o gün göğsündeki yangınla eş zamanlı.Bir teselli aradı durdu Yavuz.Ne diyeceğini bilemedi kadının pür çaresizliği karşısında.Ne çare ne cüret eğilip öptü saçlarından da kadının kokusu bulaştı önce dudaklarına sonra her bir zerresine. Büyük kargaşalarda karman çorman oldu Yavuz.Bu kadarcık tanıdığı kadının saçlarından öperken sol yanı sıkışır mıydı insanın hiç ?Bunun adı neydi?Bu nasıl perhizdi?Bir hastane odasında.Az ilerisinde hasta yatağında gözleri kapalı bir vaziyette yatan Ayla'nın hemen yanı başında.Bir elinde sımsıkı tuttuğu Ayla'nın çantaları diğer elinde telefonu.Şarjı bitmiş.Kendinden bihaber bayılıp kalan kadının ağlayarak sayıkladığı Aylin ismine müteakıben Tekin'i arayıp apar topar bir şarj aleti getirttiği ve sonrasında Öznur diye kayıtlı bir numaradan gelen sayısız cevapsız arama.En sonunda "Abla sen gelmeyince ben Öznur ablalara geçtim.Seni çok merak ediyoruz.Müsait olunca lütfen bizi ara."mesajı gelince:Ayla'nın ağzından iç rahatlatıcı,bir müvekkiliyle alakadar olması gerektiğine dair bir mesajla geçiştirmişti durumu.Ayla'nın düşen tansiyonunu toparlamak adına takılan serum bitmek üzereyken kıpırdanmaya başladı Ayla.
Önce nerede olduğunu algılayamadı.Yavuz ise hemen ayaklandı.
"Hastanedeyiz Ayla."dedi kadının başucuna giderken.
"Neden,ne oldu bana?"derken başında duran adamın varlığından rahatsız olarak doğrulmaya çalıştı olduğu yerde.
"Bayıldın.Dur kalkma önce serumun bitecek sonra doktor görecek seni."
Dinlemedi tabi Ayla.Ayaklarını yataktan sarkıttığında göremedi ayakkabılarını.
"Hemen eve gitmem lazım.Ne zamandır buradayız Aylin merak etmiştir."
"Ben mesaj attım ona."dediğinde hala göremediği ayakkabılarını arıyordu gözleri.Bir an duraksadı "Nasıl?"diye sordu.
"Senin telefonundan.Öznur diye kayıtlı bir numaradan mesaj atmış ben bir işinin çıktığını müsait olunca haber vereceğini yazdım."dedi Yavuz.Derin bir oh çekmesi gerekirken rahatlatamadı Ayla.
"Şarjım yoktu?"diyr sorar gözlerle baktı.
"Şarj aleti buldum."derken Yavuz kadını gözlerindeki bitap ifadeye bakıyordu.Bütün mahmurluğunu karşısında sırf Yavuz var diye savurup atmak isteyen o ifadesine.Ayılınca nasıl çelikten bir garda bürünüyordu yine.Ne yaşamıştı,hayat onu nelere mecbur etmişti böyle?
