Zor şer uyuduğu uykunun süzgün kollarında çaldı Ayla'nın telefonu.Karanlık odanın içinde ,telefonun sesi katmerlendiyse de el yordamıyla bulamadı telefonu kadın.Odanın ışığını açıp da zifiriliğini bölünce o vakit gördü şifonyerin üzerinde ters bir vaziyette duran telefonu.
Arayan Tekin'di.
Hayır olsun!
Gecenin bilmem kaçında arayan isimle şaşırdı önce.Yavuz geldi aklına.Bir şey mi olmuştu acaba diye endişe etmeden edemedi o Kısa süre zarfında.Büyük sırrı Asya'yı bilen Yavuz ile geçen süre zarfında daha çok yakınlaşmışlardı ki bu da onun için endişe edebilmesi için yeterli bir nedendi.En son iş için şehir dışına çıkmıştı,dönmesine de vardı daha birkaç gün.
Tüm bunları düşünürken telefonun kapanmaması için aceleyle açtı telefonu.
Sesi mahmur "Ne oldu Tekin?"dedi Ayla.
"Avukat abla ocağına düştüm."diye karşılık vermişti telaşlı bir vaziyette Tekinsiz Tekin.Arkadaki telsiz sesleri kulağına ilişti Ayla'nın.Eli yüreğinde dedi ki Yavuz yine bir işler mi karıştırdı.Birden fazla senaryo geçti aklından.Uykusu dağılıp saçıldı gecenin karanlığında,uykunun esamesi kalmadı korku içindeyken.
"Neredesin Tekin sen?"
"Karakoldayım da abla.."
"Neden?Yavuz ile ilgili bir şey mi?Çatlatma da söylesene."
"Yok yok abimle bir ilgisi yok.Hatta şu durumu bilmese daha iyi.Durum benim şahsi meselemle ilgili abla."
"Sadede gelsen mi artık Tekin?"
"Haklısın abla.Benim bir arkadaşım,hanım arkadaşım yani kız arkadaşım.Adı Yıldız.Çalıştığı mekanda bir mesele çıkmış.Karşı taraf şikayetçi olunca Yıldız ile arkadaşı Ahu'yu nezarete atmışlar.Gecenin bu vaktinde senden esaslı avukat bulamam diye düşündüm.Yardım etse etse Ayla ablam eder dedim.Yanlış mı ettim bilemedim de şimdi Gecenin bu saatinde."
Dikkatle dinledi adamı.Ne arkadaşı,ne olayı diye detay bilmek istese de telefonda olacak iş değil gibiydi.Tekinsiz Tekin bu saatte onu aramıştı,boş çevirecek değildi Ayla.Onun için bu kadar mühim mesele olmasa aramazdı,tahmin ediyordu Ayla.
"Abla,orada mısın?"
"Buradayım Tekin.Tamam,olur.Hangi karakoldasınız?Hazırlanıp gelirim ben."
"Yok abla.Bu saatte seni bir başına yollara düşürür müyüm hiç,ben almaya gelirim seni."
Sanki daha öncesinde bu saatte hiç yollara düşmemiş,prenseslikten ödün vermemiş,tüm hayatla kanlısıyla katiliyle bir başına kalmamış gibi itiraz etmedi Ayla.İtiraz etse Tekin de direnirdi biliyordu.
O yüzden "Tamam.On dakikaya hazır olurum ben.Gelince ararsın inerim aşağıya."dedi adama.
Ondan sonrasında hızlıca toparladı kendini.Yüzünü yıkadıktan sonra üstünü değiştirdi,banyodan sonra hala nemli kalmış saçlarını sımsıkı at kuyruğu yaptı.Ne olduğu konusundaki merakları arttıysa da Tekin'in geldiği vakte erteledi.Aylin hala uyuduğundan uyanırsa kendini göremez endişelenirse diye bir not yazıp bıraktı kardeşine.Tekin'in boş trafikte jet hızıyla yolları arşınlayan arabası sandığından da hızlı Ayla'nın kapısına varmıştı.
Ayla arabaya bindi.Tekin'in hemen yanındaki koltuğa.
"Kral insansın avukat abla!"dedi Ayla'ya büyük minnetle Tekin.Gecenin bir köründe ikiletmeden yardımına koşan kadına gönülden borçlandı o gün Tekin.
"Tekin olayını aslını astarını anlat bir bana?Kim bu arkadaşın?"
"Yıldız Kadıköy'de Fenerli sokağında sahne alıyor.Hiç gittin mi o taraflara?"
