Powerless

Chapter 4: Welcome to Zeraph Academy

"Makakabalik saan? Saan ka ba nanggaling?" She asked. 

"Wag mo ng itanong, panaginip ko lang naman to," balewalang sagot ko sa kaniya. 

"Panaginip? You're not dreaming Miss. I'm a real magic user. Base on your reaction, hindi ka pa nakakakita ng magic no?" Tanong niya. 

"Wala pa talaga dahil wala namang ganyan sa--" Napahinto ako nang bigla kong maalala ang mga kwento ni lola. 

"Apo, alam mo ba. May mundo na para satin. Para sa mga taong may espesiyal na abilidad."

"Biniyayaan ka ng espesiyal na kakayahan. Hindi ka lamang isang normal na tao apo, may espesiyal sayo." 

Totoo ang mga sinasabi ni lola sa'kin?!

"Hulaan ko, sa mundo ng mga tao ka galing?" Tanong niya ulit. 

Wala sa sariling tumango ako.

"I see. Nakapasok ka dito so ibig sabihin may magic ka." 

Magic? Kaya ba iba ang bilis ko kaysa sa mga normal na tao? Kaya ba malakas ang pandinig ko? 

"Wait!" I shouted. It's too much information. Kailangan ko munang i-process ang mga nalalaman ko. 

So, ibig sabihin hindi ako nagkamali ng napuntahan. Ang Zeraph Academy ay hindi boarding school kundi School of magic! At wala nako sa earth? 

"Nasa earth pa ba ko?" Tanong ko kay Vienna. 

"No, ibang mundo to," she replied. 

Tumango ako bilang sagot. 

So, wala nako sa earth. Nandito nako sa mundo nila. Hindi ako nababaliw at  mas lalong hindi ako na-comatose. 

"Pisilin mo nga ako," I requested to her. 

"Pisilin?" Parang na-wirdohan siya sa request ko. 

Tumango lang ulit ako. 

"Okay?" Alanganing sagot niya at lumapit sa'kin tsaka pinisil ang braso ko. 

"Ouch!" Daing ko. Grabe naman to! Ang pino nya kumurot. "Thank you," I still thanked her. 

"Totoo nga to, hindi ka nananaginip," inis na sabi niya. 

"Paano ako makakabalik sa mundo ko?" 

"Sa headmaster," she answered. 

"Headmaster? You mean principal?" 

"Oo." 

"Headmaster siya sa Zeraph Academy?" Tanong ko pa ulit. 

"Oo," tipid na sagot niya. 

"Dalhin mo ko sa kaniya," diretsong sabi ko. 

"Hindi pwede ang outsider sa loob ng school," she answered. 

"Hindi naman ako outsider." Binuksan ko ang bag ko at nilabas ang invitation na nakuha ko. "Here." Pinakita ko sa kaniya ang letter ng school. 

"Invitation?" Halatang nagulat siya. 

"Bakit?" Kunot noong tanong ko. Parang gulat na gulat siya na may invitation ako. 

"N-Nothing." Hinawakan niya ako at sa isang iglap lang nasa harap na kami ng isang malaking pinto. 

Napanganga ako sa nangyari. Hindi parin talaga ako makapaniwalang totoo lahat to. Na totoong may magic at isa rin ako sa kanila. 

"You okay?" Bumalik ako sa sarili ko when I heard Vien's voice. 

"A-Ah oo," I stuttered. 

Tumingin ako sa pinto na nakabukas na pala. Hindi ko napansin kanina dahil nawala ako sa sarili ko.