STUPID ¦ CHONGYUN X XINGQIU

7.

Xingqiu yavasca kapiyi acti. Karsisinda sinirli ve cok korkunc bakan bir chongyun ile karsilasinca kaslarini catip ona bakti. Chongyun o kadar kizgin gozukuyordu ki xingqiu cok gerilmisti.

"Sikt- Ah."

Chongyun kufur edicek iken kendini susturmus ve xingqiuyu iceri cekmisti hizlica.

"Baska biri olsaydi onu da sadece gomlek ile mi karsiliyacaktin?!"

Chongyun gözlerini asagiya cevirmemeye ozen gosterek gozlerini xingqiu'ya dikmisti. Xingqiu sozlerine karsilik bagirarak yatak odasina kacinca chongyun sadece arkasina bakti ve ellerini sacina gecirdi. Cidden bunun icin mi cok kizmisti?

Aradan zaman gecince xingqiu gerilerek chongyun'un yanina oturma odasina gecti. Ve karsisindaki koltuga oturdu.

"Ben ozur dilerim-"

"Aptal benden ozur dileme. Sadece ya ben olmasaydim başka biri olsaydı seni yari ciplak gormeleri beni sinir ediyor. Düşüncesi bile- Herneyse."

Xingqiu gozlerini kacirarak gülümsedi. Chongyun'un hâlâ onu onemsemesi gercegi ve ...

"Yarin birlikte zaman gecirelim mi?"
Chongyun hafifce gulumseyerek ona bakti. Xingqiu ise gozlerini acmisti ve bakakalmisti. Ah.. Kabul edemezdi sonucta coktan bir randevusu vardi. Ama suan bunu chongyun'a söylemek ve onu red etmek...

"Xing? İyi misin neden bugun boylesin? Aklında ne var?" Chongyun'un gulumseyen yuzu endiseli bir hâle burunurken xingqiu'nun yanina oturdu.

"Bana anlat xingqiu. Ne oldu?"

"Sigh. Birsey olmadi yun-yun merak etme iyiyim ben."

Chongyun xingqiu'yu iyi tanıyordu. Suan kendisinden birsey sakladigini ve ona soylemeye cekindigini cok iyi anlamisti bile. Salağa yatmayi guzel oynardi ama suan sorusuna cevap alamadigi icin birşeyler oldugunu hissediyordu. İcinde hafif bir sinir vardi xingqiu'ya karsi. Ve suan onu tetiklerse kotu seyler yapabilme ve konusabilme ihtimali vardi.

"O zaman yarin bulusalim."

"Şey- Yariin icin kutuphaneye ders calismaya gidicegim. Bu yuzden sanirim bunu ertelememiz daha iyi olucak." Sahte bir gulumseme ile ona bakti xingqiu. Chongyun kaslari catik ve kisik gozlerle 'buna asla kanmadim' bakisi atiyordu.

"Peki. Bende gelicegim o zaman kütüphaneye. Birlikte zaman gecirdigimiz surece ne yaptigimiz umrumda degil." Chongyun israrci bir bakisla bakti. Xingqiu ise dudagini ısırıyor ve bu durumdan nasil çıkabilirim diye kara kara düşünüyordu. Ona baska arkadasimla takilacagim derse üzüleceğini düşünüyor ve bu hic icine sinmiyordu. En kotusu ise randevum var derse neden ona ihanet ediyormus gibi bir his vardı icinde.

"Chongyun. Derslerimde bayagi bir dusus yasadim bu yuzden tek basima bir çalışmam ve toparlanmam gerek. Bu yuzden uzgunum tek basima calisirken odaklanabiliyorum. Sen olursan sana odaklanirim buyuk ihtimalle-"

"Xingqiu, tamam. Peki seni zorlayamam. Zaten bu aralar benden kacmaya calistigini hissediyorum. Seni zor durumda birakiyorsam bana bunu soyleyebilirsin. Ben- Ben duzeltmeye calisicagim yani.."

"Hayır- Hayir- Ah- Oyle degil cidden yani senden kaçmaya calistigim falan yok chongyun. CİDDİY-"

Sozunun kesilmesine sebep olan chongyunun ayaga kalkmasiydi. Xingqiu ona kaslari yukari şekilde kivranmisken uzucu bir bakis atiyordu.

"Ben gidiyorum."

"Neden? Chongyun dedigim gib-"

"Bosver xingqiu. Anlamiyorsun."

Xingqiu ayagi kalkip kolunu tuttu chongyun'un. Ve ona bakmasini sagladi.

"Neyi? Chongyun anlamiyorum evet ne demeye calisiyorsun? Suan garip davraniyorsun."

Chongyun kolunu cekip kapiya doğru gidince xingqiu arkasindan geldi. Ne yapmasi gerekiyordu? Suan çok garip bir sekilde ortam kizismisti ve araları bozulmustu.(?)

"Yun-yun."

Chongyun kapiyi acicakken kapi kulpunu birakip xingqiu'yu hizli bir şekilde kapiya yasladi ve yuzune yaklasti.

"Neden kaciyordun o zaman benden bu 2 gun boyunca? Kendimi ne kadar berbat hissettim biliyor musun?"

Xingqiu gozlerini acarak elini chongyun'un yuzune yaklastirdi.

"Senden kacmiyordum chongyun. Sadece-"

Chongyun, xingqiu konusurken yuzunu ona yaklastiriyordu ama xingqiu bunu fark etmiyordu cunku yere bakiyordu. Tam aralarinda bir parmak bosluk kalmisken xingqiu'nun yüzünden haraket etmeyi kesti.

"2 gundur buluştugum biri var. Yarın da randevuya cikicagiz yani.. Am-"

"Bunun icin mi benden uzaklasiyorsun?"

Chongyun kafasini egip ondan uzaklasinca xingqiu, onu saran ve sicak hissettiren isi bir an kaybolmus hisseti. (Bu nasil cümle amk diyebilirsiniz ki haklisiniz :×)

"Bunu bana neden soylemedin?"

Xingqiu ben ben diye kekelemeye baslamadan chongyun kapiyi acip hizlica gitmisti bile. Kahretsin bunun boyle olmamasi gerekiyordu diye icinden geciriyordu xingqiu. Evet hataliydi. Ondan kaçtığı doğruydu. Ama suc chongyun'da degil kendisindeydi. Ona düzgünce anlatabilirdi herseyi. Ama o kacmayi secmisti.

Ring diye bir ses geldi telefonundan. Ama buna bakmak bile onun icin zor gelmişti. Şuan icinde nedensiz bir boşluk hissediyordu.

"B-bizim a-arkadasligimiz bitmedi oyle degil mi..?" Gozlerinden yaslar dokulurken sadece bu kelimeleri soyledi. Suan sadece chongyun ona kirilmisti ve öyle olması gerekiyordu da. Ama buyuk ihtimal ile chongyun'un hislerini bir cop olarak sayip onu bok gibi hissettirmesine fe sebep olmustu. Kim bilir..

————

Cok hastayim daha uzun yazicaktim ama basim agridigindan daha sonra yazicagim diger bölümü😞