Çırak [texting]

43

Üniversiteye başladım!!!!
Ve aşırı yoğun bi programım var. İki gün derse gidiyorum ama o bile yetiyor. Onun dışında online derslere giriyorum ve part time çalışıyorum harçılığımı çıkarmak için. Hayat yorucu bebeklerim.

Büyümek çok sancılı bir şeymiş onu anladım. Küçükken büyümeyi havalı sanardım. Şimdi ise benden bir yaş bile küçük olanlara özeniyorum. Çünkü günler geçtikçe telaşınız artıyor. Önceden dört beş yılda bir dert eklenirken hayatıma şimdi uyandığım her sabahla beraber yeni kaygılarım dertlerim oluşuyor.

Hikayenin baş kahramını Emre'yi kendi hayatımda da görüyorum. Aynı değişen bir şey yok. Çıraklığına devam ediyor ama şapşal biraz. Bu onu daha tatlı yapıyor.

Hiçbir şey sizden daha değerli değil. Kendinize dikkat edin.

Neydik biz şimdi? Sevgili? Flört? Arkadaş? Hiçbir şey?

O gün biraz daha takılıp hiçbir şey konuşmadan evlere dağılmıştık. Ne ben yüzüne bakıp seni seviyorum demiştim ne de o bana 'ya benimsin ya kara toprağın'

'Böyle bir şey derse bence onu terk edelim'

Böyle bir şey demezdi. Her ne kadar keko bi tarafı olsada naif ve kibar bir beyefendi benim kocam.

'Kesin öyledir he he'

Çırak Çocuk : Günaydın!

Ünlem işareti mi? Sanki uyarıyormuş ve ya kızıyormuş gibi ne gereksiz aq.

Eylem : Niye ünlem koydun ki şimdi.

Çırak Çocuk : Çünkü sana sesleniyorum ya Eylem.

Eylem : GÜNAYDIN ÇIRAK ÇOCUK!

Çırak Çocuk: Napıyorsun?

Eylem : hiç, sen?

Çırak Çocuk : Sanki ne yaptığımı bilmiyorsun Eylem.

Ne yani onu dikizlediğimi mi ima ediyordu. Hayır tabii ki. Sabah uyanınca sadece gelip gelmediğini kontrol ediyordum camdan.

Pencerenin önüne sandalye koyup tüm gün onu izlemiyorum!!

Eylem : sabah uyandığım da ofisteydin ama şuan ne yaptığını bilmiyorum?

Çırak Çocuk : bir saate kadar hazır ol

Eylem : Pardon?

Çırak Çocuk : Hazırlanabilir misin ya da dışarı çıkabilir misin?

Eylem : Bir saat sonra nerde buluşalım?

Çırak Çocuk : Ben seni aşağı sokaktan arabayla alırım.

Eylem : ayy olur.

Eylem : Yani tamam.