Çırak [texting]

44

okumam gereken kitap ve izlemem gereken dizilerim filmlerim var. bunlar keyfi olarak yaptığım şeyler değil ödevlerim. normalde dizi, film izlemeyi sevmem ödev olunca daha bi itici geliyor. neyse uykum gelmesi için kitaba bölüm yazıyorum. ins bi yere baglayıp final yapacağım. ya aslında kafamda ki kurgu miss gibi ama buraya yazmaya üşendiğim için ruh değişimlerim çok ani olduğu için ve düzenli bi hayatım olmadığı için kalemim güçsüz kuvvetsiz kalıyor. üzgünüm.

Özenli veya özensiz. Heyecanıma sahip çıkmaya çalışarak hızlıca hazırlanıp aşağı sokağa gitmiştim. Nereye gidecektik acaba? Ne konuşacaktık? Belkide konuşmayız?

Bu şekilde düşünürsem deliririm.

'Sanırım insanlar bu şekilde deliriyor Eylem Hanım.'

Ben sadece üzülmek istemiyorum. Kalp kırıklığı, hayal kırıklığı. Bunlar kolay atlatılır şeyler değil.

'Selam' dedi bi ses.

Kendi düşüncelerimde kaybolurken Emre'nin geldiğini fark edememiştim.

Gülümseyip arabaya bindim. Ben emniyet kemerimi takarken o da arabayı sürmeye başlamıştı.

'Şeyy nereye gidiyoruz acaba?' dedim meraklı ve götüme kaçmış sesimle.

Hayır hayır utançtan kaçmadı. Sanırım hasta olucam arkadaşlar. Kendimi bi tık rahatsız hissediyorum.

'Birbirimizi daha iyi tanımak için konuşmak için sakin sessiz ama bize yardımcı olacak bi yere gidiyoruz.'

'Hımmm' dedim düşünceli sesimle ama bunu burnumdan yaptığım için az kalsın sümüklerim cama fışkırcaktı.

Sanırım gerçekten hasta oluyorum burnumda tıkanıyor.

Neyse ki Emre çok bi şey anlamadı.

'Hay sikim'

Kafamı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım. Emre'de pek sohbet etmek istemiyor sanırım. Niye istemiyo ki? arabasına az kalsın sümkürcektim diye mi. Eğer öyleyse çok darılırım.

Kafamı Emre'ye çevirdim. Oyyy maşallah ısırırım suratını ya. Hep sağ koltukta oturup onu araba kullanırken izlemek istemişimdir.

Maalesef erkekleri araba kullanırken çekici buluyorum. Kahretsin. Böyle de bi keko yanım var.

'Daha gelmedik mi Çırak'

Bana döndü.

'Sen gözünü açıp kapayıncaya kadar gelmiş olucaz'

Çocuk mu kandırıyorsun oğlum demek istesemde demedim. O sırada araba büyük bi binanın önünde durdu.

'Küçükyalı Çocuk Esirgeme Kurumu'

Yüzümde şaşkın bir ifadeyle Emre'ye baktım.

'Ciddi misin??' dedim hala ona bakarken.

'Evet hadi in arabadan' diyip kapıyı açtı. Üstümden atamadığım şaşkınlığımla arabadan indim.

Bu çocuk ciddi mi

ALLAHIM SEN AKLIMA MUKAYYET OLL!!!

'Ama sen- ama sen nerden biliyorsun bunu' dedim Emre'yi takip ederken.

Durdu ve bana döndü.

Çok tatlı offf.

'Belki kapının önünde konuştuklarınızı dinliyor olabilirim ama belki.'

'Yaaaa çocuk seni yerim' diyip ona sarıldım. Aslında sarılmaktan daha çok üstüne atladım.

Tabii evlenmeden olmaz diyip hemen geri çekildim.

İçeriye girmek için çok heyecanlıydım. Elinden tutup onu peşimden sürükledim.

Benim en büyük hayallerimden biridir Çocuk esirgeme kurumunu ziyaret etmek ordaki çocuklarla vakit geçirmek ve kendi paramı kazanmaya başladığımda onlara yardım etmek. Aynı şeyi yaşlılar, kimsesizler ve bu kapitalist düzende aç kalmış Afrika'daki çocuklar içinde hayal ediyorum.

Geçen yaz kapıda annem ben ve Yasemin Abla konuşmuştuk. O zamandan beri aklında tutuyor olamaz di mi?

'Sanırım o zamandan beri aklında tutuyor Eylem'

Ayyy kesin aşık.

'Hoş geldiniz Emre Bey'

'Hoş bulduk telefonda sizinle görüşmüştüm değil mi Rana Hanımdı yanlış hatırlamıyorsam?'

'Evet evet ben Rana Kaymak kurumun müdüryüm. Konuştuğumuz gibi çocukların oyun saatinde onlarla görüşebilceksiniz.'

'Çok teşekkürler.' dedi Emre elini uzatırken

'Rica ederim şu taraftan bahçeye çıkabilirsiniz'

Hala üstümden şaşkınlığımı atamamıştım. Müdür Hanımın gösterdiği tarafa yürüyüp bahçeye çıktık

'Çok tatlısın biliyorsun değil mi?'

Güldü...

Ve kalbime bi ok daha sapladı.

'Bu sözlerini çocuklarla vakit geçirdikten sonraya saklasan daha iyi olur Eylem Hanım' dedi.

Dediğine anlam verememiştim. Tam soracakken zil çaldı. Bi anda bir sürü çocuk bahçeye çıkmaya başladı.

Gözlerim doldu.

Onlar kimsesizler, istenmeyenler, hor görülüp itilip kakılanlar. Toplumdan dışlanmış çocuklar. Hepsine iyi gelmek istiyorum. Ne kadar yükleri varsa hepsini almak, yaralarına merhem olmak istiyorum.

Bu dünya büyük ve onlar yaşadıkları acılar için fazla küçükler.

'Hadi' dedi Emre elimden tutarken. Beraber el ele yürüyüp çocukların içine karıştık.