Mary White:Hortkuluk Hırsızı

4:Grimmauld

Yıllar geçmişti aradan,17 yıldır gurbetteydi.38 yaşındaydı.Saçlarındaki aklar daha da artmış,kaşları daha da çatılmış ve yüzünde kırışıklıklar çıkmaya başlamıştı.Ama en kötü sağlık sorunu 17 yıldır göğsünde taşıdığı kupadan dolayıydı.O karanlık madde göğsünde simsiyah bir alan yaratmıştı. 

Bu sene kendini ateşlere atmaya karar vermişti.Artık İngiltere'de kalacaktı.Sonuşta Harry Potter Hogwarts'ta beşinci yılına başlayacaktı.Dikkat çekmeyeceğini düşündü.Dumbledore Zümrüdüanka gibi bir örgüt başlattıysa girmeyi planlıyordu.

Biletini aldı ve beklemeye başladı.Kupa aynı yerdeydi,paltosuna her zamanki gibi sarılıydı,yine tüm evi toplamıştı.Uçağa tedirgince bindi ve tüm uçuş boyunca insanları süzdü.En sonunda Edinburgh'a indi.Yıllar önce yaptığı yolculuğu yaptı ve Hogwarts'ın kapısına geldi.

Kapıyı tıklattı.Kapıya bakan kişi yine Severus Snape'ti.

-Kimsiniz?
-Mary White.
-Artık böyle insanlara inanmıyoruz hanımefendi.
-Benim adım Mary White!İstersen zihnime gir Severus Snape!

Severus gerçekten de zihnine girdi ve her anısına baktı.Bundan sonra kadına izin verdi.Burada çok kalmak istemiyordu.Hemen Dumbledore'un yanına gitti.

-Evet Miss?
-Mary White.

Bundan sonra Dumbledore'a sırtını döndü.Elini sütyenine soktu ve kupayı aldı.Dumbledore'un yüzüne tekrar döndü ve kupayı masaya koydu.

-Bu kesinlikle bir hortkuluk.
-Nasıl bu bir hortkuluk?

Mary tüm çalışmalarını anlattı.Dumbledore kaşları hafif çatık,hülyalı bir ifade ile dinledi.

-Yani bunu yok etmemiz gerek.
-Hayır.
-Peki neden gelip bana anlattın?
-Lord her ne kadar gaddar olsa da çok zeki biridir.Hortkuluğu yok edersek bunu hisseder ve her yerde hortkuluk arar.Bence bir tane yoktur.Bunu yok edersek diğerlerini daha da emniyete alır.Bizim ise bir tane bile yanlış yapma lüksümüz yok.Sistemsel olmalıyız.
-Anlıyorum...

Dumbledore uzun dakikalar boyunca düşündü.Sonra kafasını kaldırdı ve Mary'ye döndü.

-Mary White.Zümrüdüanka Yoldaşlığı'na girmek ister misin?
-Tabii ki.Çok isterim.

Bundan sonra Mary gülümseyerek Dumbledore ile tokalaştı.Görevi bitmişti,ama o kupa yok edilene kadar göğsünde taşımaya karar verdi.Tek sorun İngiltere'de nerede kalacağıydı.Ailesinin evinde yeller esiyordu,yıllar önce çok eski olduğu için belediye yıkmıştı.Bir tane bile Galleon'u yoktu.Muggle parası vardı,ama o kadar azdır ki birkaç knut anca ediyordu.

Dumbledore ona önerebileceği tek yer olduğunu biliyordu.Herhangi bir konut Voldemort'un paranoyak olduğu bir kadın için uygun değildi.O uzun dakikalar boyunca düşündü ve kararını verdi.Mary White Grimmauld Meydanı 12 Numara'da kalacak ve yoldaşlığa girecekti.

Sonraki gün bu konu hakkında konuştular.Mary karargaha taşınmayı kabul etti.Sonraki cumartesi ise taşınacaktı.

Cumartesi normalden fazla hazırlandı.Saçlarını toplamadan önce taradı mesela.Tüm eşyaları yıllar boyunca erimişti.Bazen bir parça ekmek için rehin dükkanına bırakır,bazen de atardı.Şuansa tüm evi 1 bavula sığıyordu.

Dumbledore ona yeri söylemişti.Kapı açıldı ve içeri girdi.

-Black!

Sirius isminin bağırılması ile her ihtimale karşı elinde asası ile hole girdi.Tanımadığı bir kadın vardı.Düzgün burnu,yeşil gözleri,siyah saçları ile güzel sayılabilirdi.Ama güzelliğinden daha çok göze yorgunluğu çarpıyordu.Siyah saçlarından aklaşmaya başlamış teller daha da belli oluyordu ve gözlerinde yorgun bir ifade vardı.Postürü dikti ama göğsü bir değişik şekilliydi.

-Siz Dumbledore'un söylediği kadın mısınız?
-Evet.Ben Mary White.
-Sirius Black.
-Tanıştığımıza memnun oldum.
-İstersen sana kalacağın odayı göstereyim.
-Olur.

Çok fazla yer olmadığı için ona anne ve babasının odasını verdi.Kadının odaya bakıp bir iç çekmesini bekliyordu ama odanın büyüklüğü karşısında gözleri parladı ve çok sevdiğini belirtti.Eski dairesinden daha büyük bir odada kalacaktı.

Birkaç gün sonra çok da konuşmadan ev arkadaşı oldular.Kahvaltı ve diğer yemekleri genelde Sirius yapıyordu,yıllar boyu ocaksın bir evde yaşayan birinden ocak kullanmasını bekleyemezsiniz.Sirius en azından yemek yapabiliyordu.Temizlik yapmıyorlardı.Alışveriş Mary'nin işiydi.Diğer işleri de ikisi beraber yapıyorlardı.

Yoldaşlığa da takdim edildi.Moody en başta paranoyaklık etti.

-Ya Lord'un hizmetçisiyse?
-17 yıl sefalet içine Amerika'da yaşadım.Zaman algımı çalışmaktan kaybettim.Rehin dükkanlarına aile yadigarları verdim,kuru bir ekmek alıp doymak için.İstesem memleketime gelip yaşayabilirdim.Ama yapmadım.Bir görevim var ve bitirmeden ölmeyeceğim Moody.Çeneni kapamanı öneriyorum.

Moody onunla bu kadar cürretkar konuşan birini ilk defa görüyordu.Bozulduğunu belli eden bir ses çıkardı ve toplantı boyunca Mary'yi görmezden geldi.

Sonra yaz sonunda yanında Harry Potter'ı getirdi...

Çok yakın olduğum bir arkadaşım bana soğuk davranıyordu.Konuşmayı denedim takmadı.Arkadaşlığım mahvoldu,bense sefil şekilde Hogwarts'a sığınıyorum.Hiç böyle olacağını düşünmezdim.Benim zaten ondan fazla arkadaşım yok.Biri gidince koydu baya.Yine de içimde küçük bir umut var,bu da yüzüme sefilliğimi çarpıyor.