Yıldız Çiçeği •Texting•

37.Bölüm

Neler oluyor hikayede bir de şu rüya gerçek olsa olsa sabah olup uyanınca okurlarım beni özlemiş olsaaa.

Ay nasılsınızzzz?

Arkadaşlar ufak bir bilgi vermek durumundayım. Finale git gide yaklaşıyoruz. Elimde olsa çok daha erken yapacağım finali ama çocuklarımın hikayelerini hızlı hızlı işlemek istemiyorum. O yüzden hiç vaktim olmamasına rağmen vakit ayırıyorum.

Ahh ahh ben de ne dertli insanım yaa.

Ayy arkadaşlar bana bir sürü ingilizce ingilizce mesajlar gelmeye başladı sanırım ünlü oldum.

Neyse artık bölüme geçebiliriz.

Instagram hesabım: penumbra.writer

İyi okumalarrrrr.

🥀

"Yıldız'a bir şey yapacağını falan düşünmesi saçma değil mi? Tamam yani aranızda sorunlar olabilir ama bu kadarı da fazla bence."

Saat sabah 11'di. Az sonra eve geçip yemek hazırlamaya başlamam gerekiyordu.

Gaye, Yalın'ın Yıldız'ı benim yanıma tek göndermeyişine takmıştı kafayı. Bense haklı buluyordum Yalın'ı.

Onun tarafından bakınca sevdiği adama bunca şeyi yapan kadın kardeşine neler yapmazdı diye düşünüyordu yüksek ihtimal. O yüzden ben bu durumu garipsememiştim.

Başlarda onun dediklerini hak etmediğimi düşünüp fazlasıyla içerliyordum ama artık öyle değildi. Suçlu kişi suçunu kabul etmeye başlamıştı. Sebepleri olsa da...

"Benim tarafımda olduğun için olayı yanlış yorumluyorsun bence. Normal bir insana anlatsak şunları hiç düşünmeden Yalın'a hak verirdi. Ki öyle olması da en doğrusu."

Poyraz telefon görüşmesini bitirerek bizim yanımıza doğru gelmeye başladı.

Şu anki konumda Gaye bir tarafımda Poyraz'da bir tarafımda oturuyordu.

Kafamı Gaye'nin omzuna yasladığım sırada bakışlarımı Poyraz'a doğru çevirdim.

"Zamanında sevdiği kadının böyle şeyler yapmayacağını biliyor olması gerekiyor bence."

Poyraz'da Gaye gibi düşünüyordu.

Ben mi anlatamıyordum yoksa onlar mı anlamıyorlardı acaba? Dilimde tüy bitmesine son üç saniye falan kalmıştı yani.

"Biraz objektif mi baksak acaba olaya? Bana güvendiği için pişman olan birinden bahsediyoruz. Gerçekten Yalın sonuna kadar haklı."

Cümlem biter bitmez kapı açıldı ve içeri başta Yalın ardından da Eylül ve Rüzgar girdi. Kafamı Gaye'nin omzundan kaldırarak onlara bakmaya başladım.

Karşılıklı olarak bakışma yaşandı birkaç dakika boyunca.

"Poyraz müsaitsen seninle bir şey konuşacaktık?"

Bunu söyleyen kişi Yalın'dı. Sanırım yanımızda veya yanımda konuşmak istemiyordu.

Bende artık kalksa mıydım acaba? Tüm günümü yemeğe ayırmam gerekiyordu. Mazallah Yıldız zehirlenirse falan hiç iyi şeyler olmazdı yani.

"Müsaitim ama burada yabancı biri yok. Masaya oturun konuşalım işte."

Bir insan evladı niye iş verenine ters düşen sözler söylerdi anlamıyordum.