ŞARKILARIMDASIN

1#

Ölüyordum.
Başka bir açıklaması olamazdı. Saatlerdir otobüs bekliyordum durakta ve bir önceki otobüsü kaçırma sebebim uyuya kalmamdı. Artık güneşin altında eriyecek olmama çok az bir an kalmıştı ki otobüs geldi. Oh bitti.

BİTMEDİ!

Otobüse orta kapıdan bindim ve kartımı basması için öndeki kişiye uzattım. O kadar boğucu bir hava vardı ki. Her sabah bu çileyi çekmekten yoruldum. Fakirliğim yüzüme vuruluyor.

Kartım bana geri dönünce çantama koydum ve yanımdaki direğe tutunmaya çalıştım. Bu bölgeden ayrılmalıydım yoksa anamı bellerlerdi.

Otobüs durağa yaklaştı. Telefondan başımı kaldırmıyordum çünkü insanların bakışlarından nefret ediyordum.

Otobüs durdu ve ben kapının önünden çekilemeden bir adam inmeye çalıştı. Hayvan bir beklesene.

Adamın bana çarpmasıyla ayağım yerden kaydı ve sırtım geriye doğru büküldü. Bir refleks olarak gözlerimi kapattım. Düşmeyi bekledim. Bekliyorum. Hala bekliyorum. Düşmediğime göre biri beni tutuyor. Vay canına bizde zaman durdu filan sandık.

Gözlerimi yavaş yavaş aralamaya başladım ve karşımda duran manzarayı görünce tekrar kapadım. Açtım,kapadım. Bir kaç kere daha tekrarladım ve adamın garip bakışlarını görünce yerimden doğruldum. Taş gibi mübarek. Acun'un bir sözü vardır bilir misiniz?

İlk defa erkek görüyormuş gibi davranma da teşekkür et. Böylesini gördük mü? Görmedik. İç sesimi susturduktan sonra adamı incelemeyi bırakıp gözlerine baktım.

"Teşekkür ederim." Aferin. AFERİN.

"Cık, böyle kuru kuru olmaz." Pardon?

"Anlamadım?" Gözleriyle kulaklığımı işaret etti.

"Bir şarkı söyle ." Alaycı bir gülüş sundum. Zaten bir şey yapmasa da verirdim. Kandırma kendini sen kimseyle şarkılarını paylaşmazsın.

"Tamam. Ama severmisin bilmem."

Kafasını aşağı yukarı salladı.

Derin bir nefes aldım.

"Kırmızı balık şarkısı"

"Ne!?"

"Tamam, şakaydı" Herhalde sadece biz güldük.

"Evet?"

Müzik listeme göz gezdirdim. Şarkıyı bulduğumda bakışlarımı dışarı çevirdim. Gelmiştim. Hızlıca bir post-it çıkarıp şarkıyı yazdım ve eline tutuşturdum. Kapılar açılınca arkama bakmadan otobüsten indim. Kalbim niye böyle atıyor?

Okula girdiğimde kulaklığımdan ona yazdığım şarkıyı açtım.

"Bir derdim var"

###

Bölüm sonuuu.

Bu yayınladığım ikinci kitabım. Yazdığım ise bilmem kaçıncı. Hayal kurmayı severim. Bu kurgu da otobüste kafamı cama yaslamış bir şekilde şarkı dinlerken geldi aklıma. Dedim yazmalıyım. Hemen koştum, başladım yazmaya. Size tek bir şey söyleyebilirim ki yazmak hayal kurmaktan daha zor.

Sizi seviyorum sağlıkla kalın. 🖤