Nasılsınız?
Medyadaki şarkıyı dinlemeyi unutmayın.
İyi okumalar :)
Tesadüflere inanmazdım, ama bu karşılaşmayı neye yorabileceğimi bilmiyordum. Bu hissettiğim şey de neydi? Kalbime ne oluyor? Tamam Trabzonluyuz ama şu an kalbimin horon çekmesine gerek varmıydı cidden?
Kokusu, kokusu harikaydı. Büyüleyiciydi. Tarçın,evet tarçın kokusu buydu. Tarçın kokusunu severdim, ama bir tarçın nasıl bu kadar guzel kokardı?
Gözlerimi kapadım ve tekrar cama yaslandım. Kulağımda ki şarkıya odaklanmaya çalışarak,kalbimin sesini yok saydım. Aşk görüyorum hocam. İç sesimin dalgaya almıştı fakat gözümün önüne gelen geçmişin görüntüleriyle kasıldım ve yüzümde tiksinmiş bir ifade belirdi, geçmişten midem bulandı. Gözlerimi açtım ve yan tarafıma baktım. Baktığım anda kafası yana doğru döndü. Beni mi izliyordu? Düşünmeyi bıraktım ve şarkıya odaklandım.
Neden bilmiyorum ama ineceğim durağa geldiğimde mutsuz hissediyordum.
İneceğimi anladığında kulaklığımı bana uzattı ve yerinden doğruldu. Bunların hepsini yüzüme bakmadan yapmıştı. Anlamadığım bir şekilde kalbim acıdı. Kalktım ve kapıya yürüdüm. oda yerine geri oturdu. Son bir kez arkama baktım. Bir şey söyler diye, ama o yüzüme bakmadı. Bende otobüsten indim.
&&&
Tam bir ay on yedi gün geçmişti. Bir ay on yedi gündür onu görmemiştim. Ne ara aklımda bu kadar yer edinmişti? Anlam veremiyordum. Ne zaman otobüse binsem iç güdüsel bir şekilde onu bulma umuduyla etrafıma bakınıyordum.
Ne bekliyordum ki? Ne yani? Benden hoşlanmasını mı? Şey ya sen şarkı önerince biz evleniriz sanmıştım. Kes şunu. Hoşlanmasın da zaten. Bir daha aynı aptallığı yapmayacağım. Zaten kimdir kimin nesidir bilmiyoruz bile. Belki organ mafyası,belki pislik herifin teki. Hiçte öyle birine benzemiyor ama. Oda benzemiyordu. Sustum.
Kalan son bir kaç dersim kalmıştı. Sonunda bitiyordu okul. Mutluydum,hep bir an önce mesleğimi elime alıp kendi hayatımı kurmak istemiştim. Hayellerime kavuşmaya az kalmıştı.
Elimdeki kitabın arasına ayraç koymadan kapattım ve masanın üzerine bıraktım. Ayraç kullanmayı oldum olası sevmemiştim. Yayıldığım yerden kalktım. Portmantodan ceketimi alıp üzerime geçirdim,dışarı çıktım. Durağa gelen ilk otobüse bindim. Cam kenarına oturdum.
Uzun zamandır tekrarladığım bir aktiviteydi. Öylesine otobüse binip sonrasında geri dönmek. Bir amacı yoktu sadece yolculukları seviyordum. Hadi ama, sen otobüse binmekten nefret edersin. Yüce Allah'ım aşk insana neler yapıyor! Öyle bir şey yok. Hem aşık olsam bile, imkansız. Bir daha yapamam. Beni istemez bile. Böyle bir kızı kim isterdi ki? İstemeden gözümden bir damla yaş süzüldü.
O sırada yanıma oturan kişiyle birlikte titrek bir nefes aldım. Bakmama gerek yoktu, kokusu yetmişti onu tanımaya.
"Neden ağlıyorsun?"
Cevap vermedim. Ne haklaydı bilmiyorum ama ona çok öfkeli hissediyordum.
"Tamam cevap verme."
Elini yüzüme uzattı. Aniden refleksle geri çekildim. Aklıma geçmişin hapishanesinden kopan görüntüler doldu. Titrek bir nefes aldım. Bana garip bir bakış attı.
"Ama bunu al" Bana bir post-it uzattı. Aldım. Yüzüne baktığımda gülümsedi ve otobüsün durması için düğmeye bastı. Gidecek miydi? Ne bekliyordun otobüste yatıp kalkmasını mı?
"Tekrar görüşeceğiz. Daha verdiğim şarkıların karşılığını almadım." Göz kırptı ve otobüsten indi.
Şarkı epey manalıydı.
"SEN AĞLAMA "
###
Heyooo
Bölüm nasıldı?
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Seviliyorsunuz 🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞARKILARIMDASIN
General Fiction"Teşekkür ederim" "Kabul etmedim." "Ne?" "Böyle kuru kuru olmaz" "Anlamadım?" "Bir şarkı söyle"
