Avukat Hevidar Evin Şahin.
Baran Korkmazbey'in hikayesi.
Avukat Hevidar Evin'in, Baran Ağa'yı kurtarmasıyla hikaye başlar...
^^^
**Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm, "Sır Kapısı Aralanıyor."
Şarkılar; Pinhani, Çok Alıştım Sana Onur Can Özcan, Ukde Dedublüman, Sakladığın Bir Şey Var
🔆
120 VOTE 390 YORUM
💧
Arabada bir kelime bile konuşmamıştık. Eve sessizce, girdiğimde arabayı park edeceğini bildiğim için odaya girmiştim.Arabada bir kelime bile konuşmamıştık. Eve sessizce, girdiğimde arabayı park edeceğini bildiğim için odaya girmiştim.
Hayatın acımazlığı gün yüzüne vururken, Rojhat'ın dedikleri çınladı kulağımda... Bu gerçek olabilir miydi?
Baran benimle oyun mu oynamıştı?
Baran odaya girdiğinde, derin bir nefes alıp vermişti. Kısa bir bakışmanın sonunda, "Otur yatağa Evin." dediğinde derin bir nefes verdim.
Duyacaklarıma hazır mıydım?
Bilmiyordum. Baran yanıma doğru yaklaştığında, sırtımı yatak başlığına dayadım. Benim tam önüme geçip,oturmuştu yatağa.
Boğazını temizleyip, "Ne diyeceğimi bilmiyorum... Biraz zaman verir misin, lütfen?" diye sordu benden izin isteyerek.
"Ne zaman kendini hazır hissedersen o zaman başla... Zaman bol sonuçta." dedim mırıldanarak. Kafasıyla beni onaylayıp iç çekti.
Aradan kaç dakika geçti bilmiyorum Baran dudaklarını araladı, "İlk önce bana bir söz vermeni istiyorum, bu söylediklerim aramızda kalacak ve kimseye bir şey yapmayacaksın." dedi Baran suratıma anlamsızca bakarak. Kafamı salladığımda, onu onayladım.
"Söylediklerine göre değişir." dedim umursamaz bir ses tonuyla. Beni tanıyorsa, yapacaklarımı da biliyordu.
"Tamam sakin kalmaya çalış. Çünkü söyleyeceklerim fazla ağır gelebilir," dedi Baran sıkıntılı bir nefes vererek. Tekrar konuşmuştu. "Tam tamına Civan ile yakın olduğundan beri dikkatimi çekmiştin, altı buçuk yıldır plotonik olarak takılı kaldım sende... Dedim olmaz Baran. En yakın kardeşin dediğin insanın kardeşi. Olmaz. Sonra bir yıl her Allahın günü size geliyordum ama sen her gün ya okul ya da dersaneye gidiyordun... Bir şekilde karşılaşmadık sonra dedim olmaz artık. Bir gün geldim kapına açılacaktım sana ama o gün İstanbul'a gittiğini öğrendim."
