Avukat Hevidar Evin Şahin.
Baran Korkmazbey'in hikayesi.
Avukat Hevidar Evin'in, Baran Ağa'yı kurtarmasıyla hikaye başlar...
^^^
**Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *
Selammm canlarım ben herkese söylüyorum bunu zaten siz de fark ettiyseniz bu kitap aşiret - töre tarzı kitap değil. Hep farklı bir bakış açısıyla yazdım. Ve yazmaya devam edeceğim. Bu süreçte yanımda oluğunuz için teşekkür ederim ❤️
1. Kitap finaline sadece 1 bölüm kaldı... Haftaya atarım sizi çok seviyorum 🙂💋
KEYİFLİ OKUMALAR!
Sınır: 450 Vote 560 Yorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29. BÖLÜM, "GÜL BUKETİ."
Şirketten hızla çıkarken arabaya binip hızla eve doğru sürmüştüm. Bu kadın niye beni arayacağına ambulansı aramamıştı?
Siteye girdiğimde hızla asansöre binip kaldığımız katın düğmesine basmıştım evin katında durdu asansör. Cebimden kilidi çıkarıp titreyen parmaklarımla yuvaya sokmayı başarmıştım anahtarı bir kez sağa çevirdiğimde kapı açılmıştı. Anahtarı yuvadan çıkarıp hızlıca eve girdim fakat sesler gelmiyordu. Acaba gitmiş miydi hastaneye?
Sıkıntıyla nefes verdim. "Evin!" diye seslendim evde sesim yankılandı.
Bütün her yere bakmıştım bir tek balkon kalmıştı. Balkona girdiğim an öfkeden gözlerim seyirdi Evin şarkı söyleyerek meyve salatası yiyordu.
Ve gayet rahattı. Bana bakıp masumca gülümsedi. "Yemez misin?" diye sordu elindeki çatala doğru göz ucuyla baktım. "Ananas." demişti Evin, sanki bilmiyordum.
Yemediğimi anlamış olacak ki, "Yemesen yeme biz yeriz kızımla. Değil mi güzel kızım?" diye sordu karnını okşayıp ananastan bir ısırık almıştı.
"Sen şaka mısın?" diye sordum öfkeyle.
"Hayır sadece denedim seni ama sınavdan geçtin. Demek ki bana ne kadar sinirlenirsen de gelebilirmişsin." deyip rahatça koltuğuna yayıldı.
"Evin delirtme beni ödüm koptu erken doğum yapacaksın sandım."
Evin bana rahatça baktı. "Papatya çayı içer misin?" diye sordu Evin, elindeki kupayı bana doğru uzatarak. "Sakinleşirsin."
"İstemez." dedim umursamazca, çok yorgundum ve Evin'e kızgındım. Yatak odasına girdiğimde kapıyı sertçe kapandı. Üzerimdekileri çıkarıp yatağa girip gözlerimi kapattım.
Hevidar Evin Şahin Korkmazbey
Mutfağa gidip tabağı yıkamıştım. Bana çok sinirlenmişti ama dememiştim ve bu benim en doğal hakkımdı. Bana sinirli olmasına rağmen gelmişti.
Canım Kocam.
Hızlıca işlerimi halledip yatak odasına girdiğimde Baran sırtı dönük bir şekilde uzanmıştı.
Yatağa doğru ilerleyip yatağın üzerinde dizlerimin üstüne oturup ona doğru eğilip baktığımda gözlerinin açık olduğunu fark ettim.
"Sen de hemen sinirleniyorsun." dedim sıkıntıyla Baran'ın yanağına öpücük bıraktım. Bir kez daha yaptım. Bir kez daha. Bir kez daha...
