Avukat Hevidar Evin Şahin.
Baran Korkmazbey'in hikayesi.
Avukat Hevidar Evin'in, Baran Ağa'yı kurtarmasıyla hikaye başlar...
^^^
**Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *
Sınır niye dolmuyor bilmiyorum ama yıldıza basmanız emeklerimin karşılığını almamı sağlıyor. Lütfen herkes yıldıza basıp en azından 1 yorum yapabilir mi? Görüşlerinizi merak ediyorum. :) Özellikle bu bölüm :)))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25. BÖLÜM, "İTİRAFLAR VE YALANLAR."
Şaşkınlıkla ikisine bakıp duruyordum, ne yani Şiyar yaşıyor muydu? Şiyar Korkmazbey yaşıyor muydu?
Yok, yok ben delirmiştim. Bu gerçek olamazdı.
Şiyar Korkmazbey yaşıyor olamazdı. Ben rüya görüyordum.
Evet ben rüya görüyordum. "Beni bir tokatlasana ben rüya görüyordum." dedim Baran'a doğru şaşkınlıkla çıkan bir sesle.
"Tokalaşmak yok mu sende?" diye sordu kaşlarını havaya kaldırıp, başını omuzuna doğru eğdi.
"Sen... Sen de kimsin?" diye sordum sert bir tavırla. Şiyar denilen adam üç kez dilini damağına vurup cık sesi çıkardı. Bakışları Baran'a kaydı, "Karından böyle bahsetmemiştin kardeşim. Karın ne kadar da sert bir kadın."
Bakışlarım Baran'la buluştu. "Baran kim bu adam? Niye evimizde ve neden hâlâ bana bakıyor?" diye sordum merakla. Adam bakışlarını benden çekmiyordu.
Baran sandalyeyi çekti, "İlk önce otur canım öyle konuşalım." Geriledim, "Oturmak istemiyorum bana bu adamın kim olduğunu söyle."
"Evin canım otur sen." Kolumdan tutup beni sandalyeye oturtturdu. Önümde bir dizini kırarak gözlerimin içine bakarken iki elimi de sıkıca tuttu. "Söyleyeceklerim belki de seni kızdıracak ama o ölmedi. Yani hep buradaydı, İstanbul'da kalıyordu çiftlik evinin biraz ilerisinde bir kulübede kalıyordu. Gelemezdi, yıllar sonra gelemezdi. Abimi anlamanı istiyorum." Gözlerim doldu, aklıma Dilşad'ın yanımda ağlayışları, Şiyar'ın yaşadıkları, babasızlığı... Belki de onu hiç sevmeyen bir babası vardı. Aynı benim gibi.
Ellerimi ellerinin arasından çektim hızla. Sandalyeden kalkarken, Baran şaşkınlıkla bana baktı. Hızlı adımlarla Şiyar'a çarparak mutfaktan çıkmıştım yatak odasına girince kapıyı arkamdan hızla kilitledim.
