Η ΜΟΙΡΑ 🧶

Οικογένεια Σεβαστού στο Παρίσι 🗼

Η Ελένη συνόδεψε στο σχολείο την κόρη της που έτρεμε από φόβο και αγωνία. Αγκάλιασε και φίλησε θερμά το κορίτσι της, έριξε μια παγερή ματιά στη δασκάλα και αποχώρησε από την αίθουσα. Ένα τρυφερό νεύμα του Λάμπρου προσπάθησε να την καθησυχάσει. Έμεινε για λίγο έξω απ'το σχολείο κοιτώντας κρυφά από το παράθυρο. Είδε τα άλλα παιδάκια να αγκαλιάζουν την Ευγενία της και η ψυχή της αγαλλιασε.

Γύρισε στο σπίτι και στα μικρά της. Περίμενε τις αδερφές της για τον καθιερωμένο τους πρωινό καφέ.

.........

Οι δύο γυναίκες έτρωγαν λαίμαργα κάτι γλυκά που έφερε ο Κωνσταντής από τη Λάρισα και έλεγαν τα νέα τους. Η Ελένη δε μιλούσε. Ήταν απορροφημένη στις σκέψεις της.

-Εσυ τι λες; τη ρώτησε η Δρόσω ξυπνώντας την απ'το λήθαργο.

-Ναι.

-Τι ναι μωρέ Ελένη; Λέξη δεν έχεις ακούσει απ' ότι λέμε. Πού ταξιδεύεις;

-Θέλω να σας πω κάτι. Αποφασίσαμε με το Λάμπρο να βάλουμε μπρος και για τέταρτο παιδί.

-Οοοοοοο Λενιώ μου, τέλεια. Μπράβο αγάπη μου. Λοιπόν, αυτό θα το βαφτίσουμε εμείς. Το κλείνουμε από τώρα.

-Μήπως βιάζεσαι μωρέ Ασημίνα;

-Καθόλου δε βιάζεται. Μια χαρά τα λέει. Την Ευγενία δικαιωματικά σας τη βάφτισε ο Φανούρης, τη Βαλεντίνη η Πηνελόπη, τη Βιολέτα ο Νικηφόρος με τον Κωνσταντή, τώρα είναι σειρά μας. Φτάνει με το Σεβαστεικο.

-Καλά, κάτσε να το πιάσουμε πρώτα.

-Δε σας φοβάμαι. "Φου" κάνει ο δάσκαλος και μένεις έγκυος.

-Δε μου λες αδερφή, όταν λες ότι βάλατε μπρος, να φανταστώ ότι ο γαμπρός μας άρχισε τις υπερωρίες; Γι'αυτό σε βλέπω κομμένη;

-Άρχισες πάλι τις βλακείες, Δρόσω;

-Να σου πω, Λενακι μου, αν θες να πάρω τα παιδιά κανά βράδυ εγώ κανά βράδυ η Δρόσω, να μην είναι εδώ και σας ακούνε. Κρίμα μικρά παιδιά.

Τα κορίτσια γελούσαν πονηρά κάνοντας την Ελένη κατακόκκινη από ντροπή.

-Δε ντρέπεσαι Ασημίνα; Και συ; Ένα μυαλό με τη μικρή. Τι είμαστε και να ακουγομαστε;

-Θα μας τρελάνεις ρε αδερφή; Δε θυμάμαι τότε που είχαμε πάει όλοι μαζί διακοπές στη Σκοτίνα που δε μας αφήσατε να κοιμηθούμε όλο το βράδυ;

-Τι; Αλήθεια;

-Αμ τι; Παραμύθια; Έλα παρεδεξου ότι ο δάσκαλος σου ξυπνάει τον άλλο σου εαυτό, τον έξαλλο.