Η ΜΟΙΡΑ 🧶

Ο μαχητής μας

-Αγοριτσα μου, δες σε παρακαλώ τι κάνουν τα μικρά; Μήπως ξεσκεπάστηκαν. Νιώθω βαριά τα πόδια μου σήμερα, δεν έχω δύναμη να πάω.

-Παω κόρη μου, κάτσε εσύ, δεν πέρασες και λίγα σήμερα.

Η Δροσω καθισμένη στον καναπέ προσπαθούσε να ξεκουραστεί, δεν το παραδεχόταν αλλά η ταλαιπωρία της μέρας την επιβάρυνε. Στην κουζίνα η Ασημίνα έφτιαχνε μια περιποιημένη κοτόσουπα και ενα δυναμωτικο ρόφημα που τους έφτιαχνε η μάνα τους όταν ήταν μικρές. Ήθελε να τα έχει έτοιμα και πρωί πρωί που θα πήγαινε ο Νικηφόρος στη Λάρισα για δουλειές να την άφηνε στο νοσοκομείο.

-Κοριτσιααααα, Δροσω, Ασημίνα , ούρλιαξε σχεδόν η Αγοριτσα.

-Τι φωνάζεις καλέ; Θα ξυπνήσεις τα παιδία.

-Ποια παιδιά να ξυπνήσω κόρη μου που η καμαρη τους είναι άδεια;;

-Αγοριτσα τι λες; Που χάθηκαν τόσα παιδιά;

-Τα δικά σας κοιμούνται, της Ελένης, πάλι, είναι άφαντα. Τα κρεβάτια είναι ανέγγιχτα και το παράθυρο της καμαρης ανοιχτό.

-Χριστε μου, λες να πήδηξαν από κει;

-Τωρα θα μάθουμε, αποκλείεται να έκαναν κάτι αυτές και να μην το ξέρει ο Σέργιος. Κι ας μας κάνει τον κοιμισμένο. Θα του βγάλω τα αυτιά..

...........

-Λεγε Σεργιε, λέγε γιατί ανεβάζω πίεση. Που είναι τα κορίτσια;

-Πού να ξέρω βρε μαμά, εγώ κοιμάμαι.

-Αποκλειεται να μην ξέρεις. Λέγε παιδί μου. Καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα της κατάστασης;;; Πού γυρνάνε μικρά παιδιά μες στη νύχτα; Αν τα αρπάξει κανείς και τους κάνει κακό; Αν τα φάει κανένα άγριο θηρίο;

-Τι άγριο θηρίο μωρέ μαμά; Έχει θηρία στη Λάρισα;

-ΠΟΥ;;;;;; φώναξαν ταυτόχρονα οι τρείς γυναίκες.

-Εισαι με τα καλά σου; Ήξερες ότι κανόνιζαν να πάνε στη Λάρισα και δεν μας είπες τίποτα;; Καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα της κατάστασης;;;

Υπό της φωνές της μάνας του ο Σέργιος κατάλαβε πως μάλλον έκαναν κουταμαρα και άρχισε να κλαίει.

-Δε μπορούσα να αποκαλύψω το μυστικό τους. Τι είμαι; Καρφί;

-Συνενοχος είσαι Σεργιε. Αν πάθουν κάτι να δω πως θα αντικρύσεις τη θεία σου.

-Φτανει Ασημίνα, δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις.

-Καλα σου λέει κόρη μου. Έλα αγοράκι μου, πες μας. Τι πήγαν να κάνουν στη Λάρισα;