falling down // porgola

beş

merhabaaaa oy ve yorumlarınızı esirgemeyin lütfen<3

iyi okumalar🍾

...

hürkan gözlerini açtığı anda başına saplanan sancılı ağrı ile yüzünü ekşitti. sonrasında çok geçmeden ömer'in kapısına dayanması ve ardından yaşanan şeyler birer birer aklına geldi. hürkan stresle saçlarını avuçladı. neden böyle bir şey yapmıştı ki?

en başında ömer'e verdiği sözü tutamadığı için kendinden nefret etti. bunun ömer için ne kadar önemli olduğunu biliyordu.

ömer

sözümde duramadım

özür dilerim
görüldü (13:42)

hürkan bir cevap alamayacağını biliyordu. en azından gerçekten üzgün olduğunu ona belli etmek istemişti.

ömer ise aldığı mesajla afallamıştı. dün gece çekip gittiğinden sonra ömer ondan herhangi bir geri dönüş beklemiyordu. ömer onu durdurmaya bile çalışmamıştı, bir bakıma gitmesini istemiş gibiydi hatta. belki de hatırlamıyordur diye düşündü ömer. hürkan ne kadar içerse içsin yaşadığı şeyleri hatırlardı, bunu bildiği için unutmuş olmasının çok düşük bir ihtimal olduğunu da biliyordu. ömer unutmuş olmasını isterdi. bunu anlayabilmek için ise tek bir çaresi vardı.

ben özür dilerim hürkan

hürkan yaklaşık yirmi dakika sonra gelen cevabı gördüğünde istemsizce gülümsedi. yeniden onunla az da olsa iletişim halinde olmak hürkan'a umut veriyordu. belki umutlanması aptallıktı, ama aylardır o kadar ufak şeylere tutunuyordu ki bunlar hürkan için gerçekten çok büyük zaferlerdi.

özür dileyecek bir şey yapmadın

bunları düşünüp kendini yorma

en başında kapına dayanmak benim hatamdı

beni içeri almasan bile bir şey demeye hakkım olmazdı

tamam mı?

kendini yorma ve beni düşünme

sadece iyi ol ömer
görüldü (14:07)

ömer aldığı cevapları görünce kalbine bir hançer saplanmışçasına acıyla doldu. ona karşı bu kadar iyi niyetli düşünen bir insanı, nasıl hala bu denli üzebiliyordu? hürkan üzülmediğini söylüyor olsa bile, ömer bunun öğrenilmiş bir çaresizlikten ibaret olduğunun maalesef ki farkındaydı.

deniyorum:)

ömer yazdığı mesajın ardından telefonunu kapattı. daha fazla iletişim halinde olup onu kendine alıştırmak istemiyordu. bir nevi kendini ondan uzaklaştırmak istiyordu. dün gece bir hataydı ve bir daha ona benzer herhangi bir şey yaşanmamalıydı. hürkan, artık ömer'in yokluğuna alışmalıydı.

...

koskoca yedi ayın üstüne iki ay daha eklenmişti. hürkan artık onun yaşayıp yaşamadığından bile emin değildi. eskiden geceleri karşı evin penceresini kontrol eder ve camdan yansıyan çalışma masasının ışığını görünce rahatlardı. iki aydır herhangi bir ışık yoktu.

ömer'in kapısına gelip giden kuryeler, zaman zaman aralanan perde, çok nadir de olsa anlık göz göze gelişleri... iki aydır bir tanesi bile yaşanmamıştı ve hürkan son derece korkuyordu.