ÖLÜME BEŞ KALA

Bölüm 1

SELAAAMMMM

Emin olun deli gibi heyecanlıyım. Bu benim ilk deneyimim. O yüzden yazarken zevk almaya çalıştım umarım sizde zevk alırsınız okurken. Kitapta beraber ağlar beraber güleriz inşallah hedefim buuu.

Sizleri seviyorum seviyorum şimdilik iyi okumalar görüşmek üzereeee <3 

--------------------------------------------------------------

                          BÖLÜM 1

--------------------------------------------------------------

Yolculuk, bir yerden başka bir yere ulaşmak... Kimine korku kimine çaresizlik, saatlerdir insanın içinde bitmek bilmeyen çile.

Yolculuğun en sıkıcı yanı neydi? Ağlayan bebekler, susmak bilmeyen insanlar, salyalarını akıtarak uyuyanlar, ter kokusu, horlayanların da hakkı yenmez tabii.

Sadece kendimiz için var kimse için hiçtik. Bütün hayatımızı ele geçiren arzularımızdı. Eksiksiz bir hayatımız olsa mutlu olur muyduk? En önemlisi tekrar güvenebilir miydik? En kısa benzetme ile bencildir insanoğlu.

Kulaklarım çınlayınca istemsizce kaşlarım çatıldı. Kararan gözlerimle etrafı inceledim. Bu fısıltılarda uyumam mümkün değildi. Titreyen ellerimi birleştirdim ve sakinleşmeye çalıştım. 

Doğa "Toprak ilacını almadın mı binmeden Allah aşkına?" diye sinirli olduğu bakışlarını bana yönelttiğinde ona öpücük yolladım. Küt saçlarını savurup ela gözlerini devirdi. Hayatınızda sonuna kadar güvendiğiniz birileri vardır mutlaka. Benimde oydu işte. Yaşlarımı dolu dolu geçirmemin sebebiydi. 

Uçak yolculuğunun tahminimce sonlarına gelmiştik ve inmemiz muhtemeldi. Kalabalık olan ortamlarda ellerimin titremesine alışmıştım. Bunun benim için bir önemi yoktu ama tabi kurallarına göre yaşayan bir arkadaşınız varsa can sıkıcı bir hal alabiliyordu. Diğer kızlara başımı çevirip konuştum.

"Kaç saattir yoldayız biraz susun be kardeşim. Çen çen çen benim çenem yoruldu."

Nehir alıngan kişiliğini konuşturarak öne atıldı. "Sende bütün yol sustun biz ne yapalım, sıkıldık. Hem yol 2 saat sürüyor 4 saat olacak neredeyse, hatta 5 bile olabilir. Uçak neden inmiyor?  O hostes şıllığına soruyorum hiçbir cevap vermiyor. Suratıma bakıp salak salak gülüyor. Türkçe bilmiyor sanırım." 

Aleyna yanında kahkaha atmaya başlayınca Nehir daha fazla sinirlenmeye başladı. Aleyna'ya döndüğümde yine karışacak bir şey bulmuştu. '' Hosteslerde Türkçe aranmıyor diye biliyorum ben.'' 

'' Ha ha çok komiksin sen. Hemşirelik yerine hostesliği seçebilirdin. Bence bu iş tam sana göre. Baksana doğuştan bacaklı doğmuşsun zaten'' dedi Nehir hostesin pürüzsüz bacaklarına bakarak. 

Doğa alınmış olmalı ki '' Biz bacaksız mı doğduk Nehir?" diyerek bu saçma tartışmaya katıldı. Nehir'in cevabına güvenemediğim için Doğa'nın odağını değiştirdim. 

'' Barlas almaya gelecek değil mi?'' Barlas'ın adını duyduğunda tamamen bana döndü. ''Gelecek tabii, hele bir gelmesin! Ata da gelecek sanırım.'' son cümlesinde Aleyna'ya bakıp sırıttı.    

Kızlar aralarında tartışmaya devam ederken anonsun uğultulu sesi duyuldu. ''Sayın yolcularımız elimizde olmayan sebeplerden dolayı inişimizde aksama olacaktır. Sabrınız için teşekkür ederiz.'' Anons biter bitmez her kafadan bir ses çıkmaya başladı. 

''Kaç saat oldu, ne zaman ineceğiz?'' 

''Bu kadar saat yolculuk yapmamak için uçağa biniyoruz. Ne bu rezillik!''