Yaşadığı travmalardan dolayı kalbi buz tutmuş, insanlara zerre güveni kalmayan bir kadın...
Kadının acılarını gizlediği sert ifadesine gördüğü ilk andan beri müptela kalan bir adam...
Aksiyon ve gizem dolu bir yolda işbirliği yapmak z...
Merhaba! 24.Bölümde önden haber verdiğim gibi bir sonraki bölüm sezon finalimiz olacak, tekrardan haber vermek istedim. Hepinize iyi okumalar dilerim 🤍💎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29.BÖLÜM "DAĞ DAĞA KÜSMÜŞ DAĞIN HABERİ OLMAMIŞ"
"Bunu biliyorum..." Emir almış gibi kafasını hafifçe aşağı indirdi ve daha samimi bir tonla devam etti. "Tek başına tüm zorluklarının üstesinden gelen bir kadının gözleri..." Bakışları kısıldı "asla yumuşak bakmaz."
Tüm zorluklarının üzerinden tek başına gelen bir kadının gözleri asla yumuşak bakmaz...
Ne kadar da doğruydu... Cümlenin anlamı beni etkisi altına almaya çalışsa da neden ufak bir ayrıntıdan rahatsız olmuştum? Evet, belki de ufak bir ayrıntıydı ancak anlamından doğan geçmiş beni huzursuz ediyordu.
Bir kadının.
Dişlerimi hangi ara sertçe birbirine bastırdığımı bilmiyordum ancak... Kendimi hiddetle solurken yakalamıştım. Acaba bu yaşa kadar kaç tane kadın tanımıştı?
Bu seni neden ilgilendiriyor?
Kes sesini!
Parmaklarım hayretle dizimin üzerine açıldığında ifadem dağıldı. Ben... Az önce... İlk defa iç sesimi böylesine sert ve net bir şekilde kovmuştum.
Mantığımı tamamen bir tarafa bırakacak mıydım?
Bakışlarım büyük bir titizlikle yüz hatlarında gezindi. Ben... Bu adamı... Değil bir başkasına, mantığıma bile bırakamazdım. Ağzım aralandı. Zihnimden geçenler her dakika beni hayrete düşürmeye devam ettiğinde bir an beni duyabileceği ihtimaliyle ürpererek ifadesini kontrol ettim.
Bilmiyordu değil mi?
"Pırıl?" Kafası karışmış gibi gözüküyordu.
Gözlerimi yumup soluklarımı düzene soktum ve yavaşça konuştum. "Kadınlar konusunda epey bir bilgi birikimine sahip gibi gözüküyorsunuz."
İfadesi anında yumuşadı ve babacan bir şekilde kafasını salladı. "Düzelteyim, Pırıl'ın." Bakışları parladı. "Çünkü ben yalnızca Pırıl'a bakıyorum."
O kadife pürüzsüz sesi... Kararlı bakışları, kendinden emin ifadesi...
Rahatsız olduğum durumu anladığı saniye düzeltmesi... İşte bunu hep yapıyordu ve bu durum cidden insanı eşsiz hissettiriyordu. Gerçek olamayacak kadar hayal duruyordu.
