Unicode....
"ထယ်ဝိတ်တက်လာရင် လူကြီးကြောင့်နော်..."
"အဲ့လို ထင်တယ်ပေါ့ ကိုကတော့မထင်ပါဘူး..."
"ဟုတ်တယ်လေ လူကြီးကြောင့် လူကြီးကထယ်ကို စားကောင်းသောက်ကောင်းတွေအမြဲတမ်း ချက်ကျွေးနေမှတော့ ထယ်ဝိတ်ကတက်လာမှာပေါ့..."
စားပွဲခုံမှာထိုင်ကာ ဂျောင်ကုကို တစ်တွတ်တွတ်ပြောနေရင်းမှ သူဝိတ်တက်ရင် ကိုကြောင့်က ပါလာသေးတာကြောင့် ဂျောင်ကု မထင်ပါဘူး ငြင်းလိုက်တော့ အစွာလေးက တစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပတ်သေးတာ ဂျောင်ကုပြုံးမိသေးသည် ဂျွန်ထယ်ယောင်းတို့က အလည်လေးလေ အလည်လေး....။
ဂျောင်ကု စားပွဲခုံပေါ် ဟင်းတွေတင်လိုက်တော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အသံချိုချိုလေးကထွက်လာကာ....။
"ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်..."
"ခနနေအုန်း..."
ဟင်းခွက်ထဲကို တူနဲ့နိူက်နေတဲ့ လက်လေးကိုတားလိုက်တော့ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ မော့ကြည့်လာတဲ့ ဟာလေး မေ့နေပြန်ပြီပဲ....။
"မေ့နေတာလား..."
"ဟင်...လူကြီးကို အရင်ထည့်ပေးမလို့လေ..."
"အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူး..."
ဆူပုတ်ပုတ် စကားဆို လာတာကြောင့် ထယ်ယောင်းပြုံးမိပါသည် မနက်မိုးလင်းအိပ်ယာထရင် အနမ်းပေးရသလို အလုပ်သွားရင်လဲ အနမ်းပေးရသည် နေ့လည်စာ စားရင်လဲ အနမ်းပေးရသလို အလုပ်ကပြန်လာရင်လဲ အနမ်းပေးရသည် ညဘက်ဆို ကင်မ်ထယ်ယောင်းတို့ မျက်နှာပေါ်မှာ ဂျွန်ဂျောင်ကုတို့ နူတ်ခမ်းရာကြီးပဲ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဒီလောက် နမ်းပေးနေရတာကို တစ်ခါတစ်လေများ မပေးပဲနေရင် ခုလို
ဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတဲ့ လူကြီး ဆူပုတ်ပုတ်နေတာကို မြင်ရပါလိမ့်မည် ထပ်ပြီးမသိချင်ယောင်ဆောင်ရင် ချော့ရမယ်အဆင့်ကိုရောက်သွားပါပြီ...။
"ချစ်လို့စတာ....ပြွတ်စ်...."
"မွေးနေ့မို့ ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်..."
"ကျေးဇူးကြီးမြတ်လှပါတယ်
ယောင်္ကျား..."
ထယ်ယောင်း ခပ်နောက်နောက် ပြောလိုက်ကာ ပြန်စလိုက်တော့ လူကြီးကသဘောကျစွာ ရယ်သေးသည်....။
YOU ARE READING
𝔸 𝕤𝕥𝕠𝕣𝕪 𝕠𝕗 𝕝𝕠𝕧𝕖 {ℂ𝕠𝕞𝕡𝕝𝕖𝕥𝕖𝕕}
Fanfictionကိုယ့်ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ လူကြီးမို့လို့ 𝑱𝒆𝒐𝒏 𝑱𝒖𝒏𝒈 𝑲𝒐𝒐𝒌+ 𝑲𝒊𝒎 𝑻𝒂𝒆𝑯𝒚𝒖𝒏𝒈 𝚆𝚊𝚛𝚗𝚒𝚗𝚐 စရေးခါစကရေးထားတာမို့အရေးအသားမကောင်းနိုင်ပါ ⚠️+အခန်းများပါဝင်ပါသည် idol imageအား ထိခိုက်စေရန်မရီရွယ်ပါ ကိုယ့္ကိုဘာလို႔ခ်စ္တာလဲ လူႀကီးမို႔လို႔ 𝑱...
