MÜHÜR (BXB)

4. BÖLÜM

Medya: Kara Cadı (Temsili)

Sadece aklınızda canlanması daha kolay olsun diye bırakıyorum. Teşekkürler.

Hayatım boyunca fantastik kitaplara ayrı bir ilgim olsa bile hepsi arkadaş ortamında bir efsane olarak, eğlenmek amaçlı anlatılır bir peri masalı kadar güzel olan hikayelerin içinde kahkahalarla hayal etmeye çalışırdım.

Bir gün bana o kahkahalar eşliğinde dinlediğim efsaneleşmiş hikayelerin içinde olacağımı söyleseler buna hiçbir şekilde inanmazdım.

Hoş, şimdi bile bu garip olayların arasında savrulup dururken inanmak istemiyordum ama dibime kadar gelen kara cadı varken inanmazsam öleceğimi de biliyordum.

Uzun tırnaklı elini boynuma sararak simsiyah gözlerini gözlerime dikti.

Göz aklarını bile saran siyahlık içimi ürpertiyordu. Burnumun dibine girerek beni incelerken dudaklarında tehlikeli bir sırıtma oluştu.

"Çok hoş bir çocuksun doğrusu." dedi sırıtmasını asla bozmazken.

Eli boynumdan yüzüme çıkarak tenimde gezinirken bir anda durdu. Sırıtması yavaşça soldu. Bakışları gözlerimde sabit kalırken yüz ifadesi bozguna uğramış gibi kasılmıştı.

"Sen..." Parmakları yüzümde daha hızlı hareket etmeye başladığında kasılmış olan yüzü büyük bir şaşkınlığa bürünerek bir adım geriye gitti.

"Sen insan değilsin."

Dedikleri beni de şaşırtırken kaşlarım çatıldı. Ne demek insan değildim?

"Ama bu nasıl olur?" kendi kendine mırıldandı kara cadı.
"Bu imkansız senin türünden kimse kalmadı."

"Ne türü?"

"Nefilim."

Fısıltı kadar sessiz çıkan sesine rağmen beynimde yankılanan sözleriyle gözlerim irice açıldı.

Cadının yüzü ifadesiz gibi görünsede gözlerinden geçen bir anlık korkuyu iliklerime kadar hissettim.

Elini tekrar bana uzattığında o dokunamadan büyük bir kükreme sesi yankılandı ormanda.

Cadı hızla arkasına dönerken yeri titreten adımlarla bize yaklaşanları gördüm.

Kurtlar.

Normal kurtlardan çok daha büyüklerdi. En önde koşan kurt, gece kadar siyahtı. Alevi andıran kırmızı gözleriyse sadece bizi hedef almıştı.

Kurt olduklarını sindiremeden onları kurt formunda görmek, bedenimi dehşete sürüklüyordu.

Kara cadı da korkmuş olacak ki başını bana çevirerek baktıktan sonra tek bir şey söyledi.

"Tekrar görüşeceğiz güzel çocuk!"

Ve kurtların onu yakalamasına ramak kalmışken büyülü olduğunu tahmin ettiğim sözleri söyleyerek ortadan kayboldu.

Şimdiyse bu sefer burnumun dibine giren siyah kurtla bakışıyordum.

Kıpkırmızı irislerine kilitlenip sertçe yutkunduğumda bundan keyif alır gibi sırıttı sanki.

Nasıl fark ettiğimi bilmiyordum ama sivri dişlerini göstere göstere sırıttığından emindim.

Kocaman başını bana doğru biraz daha eğerek burnunu göğsüme doğru indirdi. Bir iki kere sertçe soluk alıp verdikten sonra yavaşça geri çekilerek bedenini de eğdi.

Ön patilerini öne doğru uzattığı için önümde eğilir gibi olmuştu. Ne yaptığını çözemediğim için saf saf baktım tabii.

Geriniyor olabilir miydi?