MÜHÜR (BXB)

5. BÖLÜM

Şu zamana kadar kendimi pek önemsemezdim. Çocukluğumda annemle beraber hep bir mücadele içinde olmak geleceğime de ışık tutmuş, yetişkin olduğumda da mücadele içinde kalmama neden olmuştu.

İnsanların hayatlarına karışmazdım. Arkamdan konuşmalarına kulak asmazdım, gerekmedikçe konuşmazdım.

Üniversiteye geçtiğimde bütün birikmişliğini bana verip çalışmamı istemeyen annemle onun bu kararına birkaç itirazdan sonra boyun eğmiştim. Mimarlık kazandığım güzel üniversitemde bölüm birincisine oynarken tanıştığım birkaç arkadaşımla mutluydum.

Kendime göre bir evim ve okulum vardı, en azından annem hayattaydı. Bir insan daha ne isterdi ki?

Şimdi ise ne hissedeceğime karar veremiyordum. Bunca yıldır bir insan olarak yaşamışken bugün birkaç cadı nefilim olduğumu söylüyordu.

Anlamını sadece kitaplardan öğrendiğim bir canlı olduğumu öğrenmek bende şok etkisi yaratmıştı.

Hoş neye şaşıracağımı da şaşırmıştım ya!

"Bu ne demek biliyorsunuz değil mi alfa Liam?" diye konuştu Lenora, ben sessizce oturmaya devam ederken.

Ibbie nine endişe dolu bir bakışla beni süzerken olduğum yerde küçüldüğümü hissettim.

Şayet Lenora'nın sonrasında söyledikleri derin bir suçluluk duygusuyla kavrulmama neden olmuştu.

"Eğer herhangi kötü emelli biri Aiden'ın nefilim olduğunu öğrenirse beklemeden onu almak için ellerinden geleni yapacaklardır."

Odada oluşan birkaç saniyelik ölüm sessizliğinin ardından "Neden?" sorusu çıktı dudaklarımdan. Cılız sesimi duyan cadı gülümsemeye çalıştı.

"Çünkü bu dünya üzerindeki tüm her şeyden daha güçlüsün. Bu gücü kullanmak isteyenler çok olacaktır."

Dudaklarımın içini ısırdım stresle.

"Ya bir kara cadı öğrenirse?"

"Ne?"

Liam'ın gür sesiyle adeta yerimde sıçrarken bakışlarımı birbirine kavuşturduğum ellerime indirdim.

"Kara cadının öğrenmesi felaket olur." diyerek araya giren Celine'nin yüzünde dehşet ifadesi oluştu.

Liam öfkeli adımlarla yanıma yaklaşarak kolumu yakaladığında gücüne karşı çıkamayarak oturduğum yerde yalpaladım.

"Ormandaki o kara cadı?" dedi tek nefeste. Sesi ölümcül derecede sakin çıkmasına rağmen buz gibi oluşu tüylerimi ürpertmişti.

Kolumu tutuşundan kurtararak başımı cadılara çevirdim. Hepsi Liam'ın söyledikleriyle meraklanmış olacak ki bana kilitlenmişlerdi.

Boğazımı temizleyerek doğruldum.

"Ormanda kara cadıyla karşılaştım." diye mırıldandığımda hepsinin suratı kireç gibi oldu.

"Benim nefilim olduğumu söylemişti ama buna inanmadım."

"Nasıl?"

"Kaçabileceğini sanarak sur dışına çıkmış." diyerek Lenora'nın sorusunu cevapladı Liam. Sesindeki alay ve öfke sinirlerimi bozmuştu.

"Ya ne yapsaydım?" diyerek karşı çıktım.

"Sen bir sabah uyandığında kendini birden New York'ta ormanın içinde bulsan ne yapardın Liam? Üstelik gerçek olduğuna inanmadığın mahlukların içindeyken?"

"Mahluk mu, mahluk muyuz biz?"

"Cidden ona mı takıldın Liam?"

Liam'ın bir şey söylemek için açılan dudakları araya giren Lenora ile tekrar kapandı.