Fake it 'til you make it

Deel 8- crush

Op maandagochtend wordt Emma verward wakker. Verward omdat ze geen idee heeft wat dat gevoel van eergisteren wilt zeggen. Ze heeft toch geen echte gevoelens voor Vince? Waarom voelde het gisteren dan zo raar? Ze probeert het gevoel van zich af te schudden en stapt uit haar bed. Zo snel als ze kan maakt ze zich klaar en vertrekt ze naar school. 

Ze komt aan voordat Vince er is en wacht zoals altijd aan de ingang. Als ze hem ziet toekomen met zijn brommer glimlacht ze automatisch. Hij komt naar haar toe en als vanzelf nemen ze elkaars hand vast. Ze stappen te samen naar binnen, net als elke dag, en dan gaan ze op het muurtje zitten tot de bel gaat. 

Ze gaan te samen de klas binnen en gaan elk op hun plaats zitten. In de klas heeft Emma moeite om op te letten. Ze zit met Vince in haar hoofd. De les van Botty laat haar koud. Vince zijn rug is interessanter. Ze begint hem echt leuk te vinden. Ze vindt het maar niks. Haar vriendschap met Vince wilt ze niet op het spel zetten.

Na de les gaat ze zo normaal mogelijk bij Vince zijn tafel staan. "Hey.", zegt ze. Vince kijkt haar aan en glimlacht. "Hey? Zijn we?", vraagt hij. Emma knikt en neemt zijn hand. Als ze die vastheeft voelt ze dat ze begint te blozen. Ze ziet hoe Vince om zich heen kijkt. "Is er iets?", vraagt ze. "Nee nee kom.", zegt Vince dan. Ze stappen samen naar de speelplaats. 

De rest van de dag verloopt gewoontjes en Emma is blij dat ze na school naar huis kan. Ze zegt snel dag aan Vince en trapt met haar fiets alsof haar leven ervan af hangt. Thuis zegt ze eerst dag aan haar zus en dan gaat ze naar boven. Ze legt zich neer op haar bed en denkt na. 

Ze kan geen gevoelens hebben voor Vince. Ze wilt het niet. Hij is haar allerbeste vriend. Ze kan hem niet kwijtraken doordat zij opeens iets voelt voor hem. En dat allemaal door haar stomme plan dat ze zelf heeft bedacht. Dit was gewoon bedoelt om Scott een beetje te plagen en nu heeft ze echt gevoelens voor Vince. Of had ze al gevoelens voor Vince en wou ze het gewoon niet toegeven? Het is allemaal een puinhoop aan het worden...