Fake it 'til you make it

Deel 9- jaloers

Vince wordt wakker en staat goedgezind op. Op één of andere manier weet Caro nog steeds niks over Emma en Vince. En Emma weet ook niks over Caro en Vince hun afspraakjes om elkaar te helpen met hun huiswerk. Vandaag hebben ze opnieuw afgesproken in de middag. Vince geniet altijd van die momenten met Caro. Hij voelt zich echt goed bij haar. Hij vindt het wel irritant dat hij dat achter de rug van Emma moet doen. Maar dat is een detail.

Op school gaat hij met Emma naar binnen. Hij heeft niet door dat Caro op de speelplaats zit en hun in de gaten heeft. Hand in hand stappen ze over de speelplaats. Verbaasd kijkt Caro in hun richting. Ze vraagt zich af wat dat te betekenen heeft. Zijn zij samen? Nee toch? Dat kan niet. Zoiets zou hij haar toch gezegd hebben? Ze zal het straks wel subtiel proberen vragen. Een glimlach verschijnt op haar gezicht als ze denkt aan straks. Ze vindt het leuk om met Vince af te spreken. Heel leuk.

De bel verstoort haar gedachten en ze vertrekt naar de klas. Net als Emma en Vince. Caro is als eerste in de klas en ziet hoe Vince en Emma samen binnenkomen. Ze kijkt aandachtig hoe hij Emma's hand loslaat als hij Caro ziet zitten. Vince geeft Caro een glimlach en ze doet hetzelfde. Ze zet de gedachten van Vince en Emma uit haar hoofd en focust zich op de les. Wat moeilijk gaat want ze voelt Vince's ogen branden op haar rug. Ze draait zich om naar hem en zoals verwacht kijkt hij snel weg. Caro rolt speels met haar ogen en luistert dan naar de leerkracht.

Wanneer Caro en Vince in de middag op het sportveld zitten, is Caro de gedachte van Emma en Vince alweer vergeten. Het enige waar ze aan kan denken is Vince. En die zit naast haar, oefeningen van wiskunde te bekijken. "Zeg, eigenlijk is het toch stom dat wij alleen afspreken om huiswerk te maken?", merkt Caro op. Vince kijkt op van de boeken en opnieuw verdrinkt Caro in zijn ogen. "Misschien moeten we buiten school eens afspreken om iets te doen?", vervolgt ze met een glimlach.

Vince's mondhoeken krullen ook omhoog en hij knikt. Maar dan twijfelt hij. Wat zal Emma daarvan vinden? Hij zucht en Caro merkt het. "Alleen als je wilt hè. Ik snap het wel als je dat liever niet hebt.", zegt Caro dan snel. Haar toon is veranderd en ze klinkt nu eerder verdrietig. "Nee nee Caro dat is het niet geloof me. Ik wil heel graag is afspreken met jou.", zegt Vince dan. Caro's gezicht klaart weer op en ze doen verder met wiskunde.

Emma, die het raar begon te vinden dat Vince altijd weg is in de middag, staat naast de tribune het tweetal te bekijken. Ze hoort niet wat ze zeggen maar ze ziet duidelijk dat ze plezier hebben. Ze voelt een steek van jaloezie als ze die twee ziet lachen met elkaar. Wanneer ze voelt hoe de tranen in haar ogen springen draait ze zich om en verlaat ze het sportveld. Caro is duidelijk niet op de hoogte van Emma's 'relatie' met Vince. Daar zal ze snel verandering in brengen.

Als Caro en Vince onderweg zijn naar de speelplaats wilt Caro vragen naar Emma. Alleen heeft ze geen idee hoe. "Heb jij eigenlijk een lief?", vraagt ze dan aarzelend. Vince glimlacht en kijkt haar aan. "Nee. Maar er is wel iemand waarmee ik al een paar wiskundedates heb gehad.", zegt hij met een knipoog. "Oh my God.", rolt Caro met haar ogen. Ze geeft hem lachend een duw en wandelt verder. "Jij?", vraagt Vince dan. "Nee maar er is dus een jongen die geen Frans kan.", begint Caro lachend. "En die denkt dus echt dat die een kans maakt.", vervolgt ze lachend. Nu is het Vince zijn beurt om speels met zijn ogen te rollen en haar een duw te geven.

Ze gaan samen terug en gaan de laatste 2 lesuren tegemoet. Na de les stapt Vince met Emma uit school. "Zeg waar was jij weer deze middag?", vraagt Emma dan. Vince weet even niet wat te zeggen. "Uhm ik zat bij mijn vrienden.", liegt hij. Emma weet natuurlijk dat dat niet waar is. En het irriteert haar dat hij liegt tegen haar. "Ah ja oké dan. Tot morgen.", zegt ze snel waarna ze naar huis vertrekt. Ze moet die wiskunde oefeningen, die Vince en Caro samen gemaakt hebben, nog alleen maken.