Fake it 'til you make it

Deel 3- sportveld

"Klaar voor?", vraagt Emma als ze met Vince aan de ingang van de school staan. Vince knikt. Hij hoopt maar dat Caro hen niet ziet. Hij neemt Emma's hand vast en zo stappen ze de school binnen. Ze stappen naar de speelplaats en ze voelen dat alle ogen op hun gericht zijn. Vince kijkt naar Emma, die een glimlach op haar gezicht heeft. Ze geniet duidelijk van de aandacht. Vince moet erom lachen en ze kijken rond om te zien of Scott in de buurt is. Als ze hem niet meteen zien laat Vince Emma's hand los. "Hij is hier niet.", zegt hij. Emma zucht en kijkt nog een laatste keer rond.

"Je hebt gelijk. Oké ik ga nog even naar toilet. Ik zie je wel in de les.", zegt ze dan waarna ze zich omdraait en naar binnen gaat. Vince wilt naar zijn vrienden gaan maar onderweg ziet hij Caro alleen aan een tafel zitten. Hij kijkt nog even achter zich om zeker te zijn dat Emma weg is. Wanneer hij niemand achter zich ziet gaat hij op Caro af. "Hey Caro.", zegt hij om haar te begroeten. Caro kijkt op en kijkt recht in Vince zijn blauwe ogen. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht. "Hey.", zegt ze lief. "Alles oké?", vraagt Vince. Caro knikt en kijkt rond.

"Ja hoor. Yemi is ziek, Maria moest iets doen met Camille voor de cheerleaders en ik heb geen idee waar Emma is.", antwoordt Caro. "Dus zit ik hier alleen.", vervolgt ze met een pruillip. "Nu niet meer.", zegt Vince waarna hij zich neerzet. Caro glimlacht en ze praten nog tot de bel gaat. Ze gaan samen naar de klas, waar ze elk op hun plaats gaan zitten. Emma komt als laatste binnen en heeft dus niet gezien dat Caro en Vince tegelijk binnenkwamen.

Tijdens de middagpauze wilt Vince nog een beetje oefenen voor rugby. Emma stelt voor om mee te gaan als zijn vriendin maar dat weigert Vince. "Alsof jij het leuk vindt om naar rugby te kijken.", geeft hij als argument. Daarin moet Emma hem gelijk geven. Ze haat rugby. Uiteindelijk blijft ze toch op de speelplaats terwijl Vince naar het sportveld gaat. Hij heeft haar eigenlijk ook afgewimpeld omdat hij bijna zeker weet dat Caro ook op het veld gaat zijn.

En zoals hij had verwacht ziet hij haar op de tribune zitten. Links op de 5de rij. Daar zit ze bijna altijd. Hij gaat de tribune op en zet zijn spullen naast haar neer. Ze kijkt op van haar wiskundeboeken en kijkt opnieuw in zijn ogen. "Hey.", zegt ze glimlachend. "Wiskunde? Zou je dat niet beter in de les maken?", vraagt Vince lachend. "Ja dat heb ik geprobeerd. Maar ik snapte er niks van en ik durfde geen uitleg vragen dus...", zegt Caro verlegen. "Dus wacht je tot je het opeens gaat snappen op een sportveld?", vult Vince lachend aan.

Caro geeft hem een sarcastische blik. "Die vergelijkingen zijn echt niet moeilijk. Ik kan je ze morgen uitleggen als je wilt?", stelt Vince voor. Caro's gezicht klaart op en ze knikt dankbaar. "Oké dan. Morgen in de middagpauze opnieuw hier.", zegt Vince. "We kunnen die oefeningen toch ook op de speelplaats maken?", vraagt Caro lachend. "Ah ja? Wat zit je hier dan te doen?", vraagt Vince uitdagend. Caro rolt met haar ogen en geeft toe. "Oké morgen in de middag hier.", zegt ze vastberaden. Vince knikt en glimlacht nog eens naar Caro en gaat dan het veld op.

Als Emma en Vince op het eind van de dag hand in hand de school uitlopen zien ze Scott. Hij zit op een bankje, iets verder van de school. Emma en Vince kijken elkaar aan en ze denken exact hetzelfde. Ze gaan in de richting van het bankje en stappen Scott, zonder hem een blik te gunnen, hand in hand voorbij. Scott heeft hen gezien maar negeert hun gewoon. Als ze een andere straat zijn ingegaan laten ze elkaar los en kijken ze elkaar blij aan. "Yes! Hij heeft ons sowieso gezien.", zegt Emma blij.

Het doet Vince deugd om Emma zo blij te zien. Liever dit dan wanneer ze boos of verdrietig is. Even voelt hij zich schuldig dat hij morgen achter haar rug met Caro heeft afgesproken, maar dat gevoel gaat even snel weer weg. Emma geeft Vince nog een knuffel en dan gaan ze allebei naar huis.