Unicode :
"လိုက်လာတဲ့မျက်နှာကြီးကိုကြည့်..."
"ဘာလဲ..ငါမလိုက်ချင်ဘူးဆိုတာမင်းဇွတ်ခေါ်လာတာလေ"
"မင်းကျတော့ငါ့ကိုသုံးလအလုပ်မလုပ်ရဆိုတာကိုငါနားထောင်ရတယ်..လာပါဆို သူများကနှယ်နှယ်ရရမဟုတ်ဘူး"
ရင်ခွင်ကကျဲလက်ကိုဆွဲပြီးကိုယ်ကိုဆွဲခေါ်သည်။နောက်ကနေဟန်ကြီးပန်ကြီးနဲ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲလက်ထည့်ပြီး မလိုက်ချင်သလို မကြွချင်သလိုသူ့ကိုယ်ကြီးကို အပါဆွဲနေရသည်။
ဒါပေမဲ့ မငြိုငြင်မိ။အလုပ်မလုပ်ရဘဲအားနေတာဆိုတော့ ကျဲနားမှာပဲ သူနေပြီးရင်းနေချင်နေသည်။
"အန်ကယ်ပြန်ရောက်နေပြီမလား"
"အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ"
"လေထက်ဖမ်းရခက်တဲ့သူ့သားလေးများသိချင်မလားလို့လျှာရှည်မိတာ"
ကျဲဒီတစ်လျှောက်လုံးဖြစ်သလိုနေနေသည်။သူ့ဆီမှာနေပါဆိုတော့လည်းမဟုတ်။သူ့အိမ်လည်းမပြန်။ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမဆက်သွယ်။သူတောင်နောက်ကနေမျက်ခြေမပျက်ကြည့်နေလို့သာ မျက်နှာမြင်နေရတာ။
ဒါတောင် တစ်ခါတစ်လေ လေးငါးရက်လောက်ပြန်ပျောက်သွားသည်။တစ်ခါတစ်လေကျ ကွန်ပျူတာရှေ့မှာ စာရွက်စာတမ်းတွေနဲ့။အလုပ်တွေပဲရှုပ်နေတာလား။အရှုပ်တွေပဲလုပ်နေတာလားတော့မသိ။
သူထင်တာကတော့ ကျဲ မြေကွက်တွေလိုက်ဝယ်နေတယ်ထင်သည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ဧရိယာပတ်ပတ်လည်တစ်ခုလုံးသူလိုချင်တဲ့အကြောင်းတွေ မြေကွက်တွေဆိုတာတွေကိုသူ့ဖုန်းပြောသံအရကြားနေလို့ပါ။
ကြီးလိုက်ရတဲ့မာနက သူအလုပ်လုပ်နေကြောင်းလူသိလည်းမခံချင်။ကျဲရဲ့အကျင့်ကိုကအဲ့လို။သေးသေးမွှားမွှားကအစ ကြီးမားကျယ်ပြန့်နေပါစေ ဘယ်သူ့ကိုမှမတိုင်ပင်ပဲ သူစိတ်ထင်ရာလုပ်သည်။
သူ့ရှေ့မှာ ဘယ်သူဘာလုပ်ပြနေနေ အထင်တကြီးမရှိဂရုမစိုက်တတ်။သို့ပေမဲ့ သူစိတ်ဝင်စားတဲ့အရာဖြစ်လျှင်သူဘာလုပ်လုပ် သူလုပ်ရင်ဖြစ်ရမည်ဟူသောယုံကြည်ချက်မျိုးလည်းရှိသည်။ခုလည်းမျက်စိရှေ့မှာ အလုပ်ကြီးအကိုင်ကြီးလုပ်နေတာက တကယ့်ဝါရင့်စီးပွါးရေးသမားကြီးလိုပါပဲ။
