My Jealous Partner

Chapter 19

Robbie's POV

Madaling araw na pero hindi parin ako makatulog. Hindi ko parin maalis ang nangyari kahapon sa beach.

I sighed.

I never thought that in one snap mangyayari yun. Alam kong mali pero deep inside hindi ko magawang maguilty. Napatingin ako sa katabing kama. She is peacfuly sleeping habang nakatalikod sa direksyon ko.

After that moment agad siyang umalis at hindi na ako kinausap. I dnt know what else to think. May girlfriend ako pero this past few days parang nakalimutan ko yun. Lex always puffs in my mind, the way she smiles and talk to me. Parang may nag iba, I feel more comfortable in her side now.

Bukas na pala kami uuwi ng Manila. Everything will be back to normal again pero sana maging ganun pa rin kami ni Lex. Sa maikling panahong nagkasama kami ditto I suddenly felt some kind of connection na ngayon ko lang naramdaman sa loob ng labing dalawang taong pagkakaibigan namin. I don't know what this feeling, I just know that I want to be with her.

"Robbie..."

Some creepy voice in my dream calling me.

"Robbie..."

Tawag niya ulit but I just shrugged.

PAK!!!!!

Agad naman akong napabangon.

Sh*t ang aga aga may gana pang mambato! Sino bay un?!

I turned my head then I saw the angry monster-like face of may sister.

"Panget, ang aga pa para bwesitin mo ko." I glared at her.

"Anong maaga?! Hoy Robbie di mo ba alam na ikaw na lang ang hinihintay naming. May flight pa tayo!" bulyaw niya sakin.

Napaisip ako.

"Oh sh*t!!!" agad akong tumakbo sa banyo at nagmamadaling naligo at nagempake.

"Bakit kasi tulog mantika ka? Ano magpapaiwan ka ditto sa Borcay?" she sarcastically asked.

Sinamaan ko na lang siya ng tingin at patuloy na nagempake.

Bakit kasi hindi ako nakatulog kagabe? Atsaka ba kasi hindi ako ginising ni-teka asan na siya?

"Huy pangit asan si Lex?" tanong k okay Ate.

"Andun na sila sa Port kaya nga bilisan mo jan dahil baka maiwan tayo ng Bangka." Sabi niya.

Nang makarating kami sa port nakita kong naghihintay sina Kuya Clade at Lex. Tumingin ako sakanya pero agad siyang umiwas ng tingin. Is she mad at me?

"Tara na at hinihintay tayo nina Mommy sa airport." Sabi ni Ate.

At agad na kaming sumakay ng Bangka.

Goodbye boracay! Salamat sa magagandang memories.

Magkatabi parin kami ni Lex sa eroplano. Sana naman makausap ko na siya. I don't want her to act cold towards me. It makes me sick.

Papunta n asana ako sa upuan ko nang nakita kong si Ate na pala ang nakaupo.

"Pangit, that's my seat." I said.

"Surot dun ka na lang sa tabi ni Clade kami na ditto ni Baby Alex." Masungit niyang sabi.

Nakita ko namang natutulog si Lex sa tabi niya with earphones.

I sighed.

Wala akong choice kung hindi maupo sa tabi ni Clade.

Alexis POV

WELCOME BACK MANILA!!!!!!!!!!

Mabuti na lang at mabilis kaming nakarating. Sa wakas tapos na ang Bora Adventure namin.

Lutang parin ako about what happened yesterday. Hindi ko inakalang mangyayari samin yun. I know its just a KISS but its not just a simple kiss. Its my FIRST KISS!!!

Actually that scene was also the one I want my first kiss would be, sweet and passionate. Pero mali yun, meron siyang girlfriend at nagmamahalan sila while im just having this one sided love, tanga at umaasang mamahalin.

But why would he kiss me? Yun lang ang gunugulo ng isipko. The fact that he is the one who kissed me in the first place at ako naman uto-utong nag respond. Haisxt! But I admit it felt good. Landi lang noh!

"Sweetheart dederetso muna tayo sa bahay ng Tita mo ha." Sabi sakin ni Mommy habang palabas ng airport.

"Bakit po Mom?" tanong ko.

"Because they invite us for lunch beside wala si manang sa house kaya walang magluluto ng lunch natin pagod na din naman kasi ako." She explained.

I sighed.

Akala ko naman makakawala na ko sa unggoy na yun!

"Alex ijah kay Robbie ka na sumakay ha youll have lunch in the house." Sabi ni Tita Rhian.

O____________O

Huuuuuuwaaaaaat?!?!?!?!?!?!?!

Tumingin naman ako sa unggoy na nasa tabi ko na wagas kung makangiti.

=_______________=

Why is this happening to me?!?!!?!?!?!?!

Tahimik lang kaming sa loob ng kotse habang papunta sa bahay nila Robbie. Nakatingin lang ako sa bintana habang siya nagmamaneho. Actually ayoko siyang kausapin after what happened. Nahihiya ako, kung bakit kasi ako nagrespond eh?!

'Ginusto mo naman' sabi ng konsensya ko.

'Tse! Manahimik ka!' langya ngayon pa talaga nagparinig.

Nabigla naman ako when he suddenly hold my hand. Wala sa oras akong napatingin sakanya.

"Uhmm about the--"

I cut him.

"Its okay... kalimutan na lang natin." I softly said at binawa ang kamay ko pero mas hinigpitan niya ang hawak dun. Sandali niyang hininto ang sasakyan at tumingin sakin.

"What if hindi ko yun makalimutan? Paano kung yun ang palagi kong naiisip?" he asked.

"For what reason? Robbie wag na tayong maglokohan. Its was an accident, mali ang lahat na nangyari." I said.

"Mali sa anong paraan?"

"Dahil may girlfriend ka." Deretso kong sabi.

Hindi na siya nakapagsalita at yumuko na lang. Sa totoo lang gusto kong magalit sakanya. Dahil mas lalo niya lang akong pinapaasa na merong chance na ako ang piliin niya. But im just his BESTFRIEND, his ultimate PARTNER. A partner who is jealous of his girlfriend.

Binawi ko na ang kamay ko at umiwas ng tingin.

"Forget about it Robbie, walang magandang kahahantungan yan. Just drive." I coldly said.

Wala siyang nagawa kung hindi magdrive na lang.

Stupid jerk!

Nang makarating kami sa bahay nila hindi ko baa lam kung ano ang mararamdaman ko. A familiar person is standing in front of the door. Its like its waiting for someone. Binaling ko naman ang tingin k okay Robbie na halatang gulat sa mga pangyayari. He didn't seem to expect this. Binalik ko ulit ang tingin sakanya. Smile on her lips formed.

Sabay kaming bumaba ni Robbie sa kotse and as expected.

She suddenly run and hug Robbie. Robbie seems shock.

"I miss you babe." She said.

I smiled bitterly.

What a homecoming present!