#64//: Live in Part 2: Date
... Chazii POV ...
Tumingin ako sa inihanda kong almusal. Hmm pwede na yan. Makakain na naman siguro iyan hehe.
Tingin sa orasan. It already 7:09am already.
Anong oras ako nagpunta dito sa kitchen? Mga 4:30am ba? Aga nuh hehe sabi sa inyo eh di ako makatulog. Kasalanan yan ng higaan ehh. Kaya mamayang gabi uunahan ko na sa sahig si Gwapo *smirk*
Nag-inat ako at saka pumasok sa kwarto ni Gwapo. Nakita ko siya nakaupo na sa higaan niya na magiging higaan ko mamayang gabi hehe. Nakayuko siya at nakahawak sa ulo niya. Masakit ba ulo niya?
Lumapit ako at kinalabit siya sa braso niya. Pero di man lang kumilos. Baka tulog pa to. Anla astig ahh nakakaupo siya habang tulog siya? Sabagay may mga nakakalaboy nga ng tulog ehh.
"Oi... =___=" tinusok tusok ko iyong braso niya.
Hayan medyo gumalaw na siya. Pero nung nilingon niya ako parang gulat na takot siyang napalayo saken. M-mukha ba akong halimaw?
"Bakit?" nagtataka kong tanong dito. Ngayon ko lang napansin na hinihingal ito at pawis na pawis.
"J-just g-go a-away!" Mariin na sabi nito pero bakit parang natatakot siya?
"Ano bang—-"
"GET. OUT! NOW!" Sigaw nito.
Natulala ako. Galit ba siya? Anong ginawa ko? Pakiramdam ko may humampas ngayon sa dibdib ko. Masakit. Tumayo nalang ako at dahan-dahang naglakad palabas ng kwarto niya.
Ang hapdi ng mata ko. Bakit biglang humapdi iyong mata ko? Tss. Pero ang mas gusto ko malaman kung bakit ganun si Gwapo. Ngayon ko lang siya nakitang ganun... takot na galit.
Teka— di kaya dahil ayaw niya na saken? Shit. Hindi pwede. Ayoko. Isipin ko pa lang nadudurog na ako.
"Eoreum..." Narinig ko mahina sabi sa may likuran ko. Hindi ko nagawa lingunin ito kasi niyakap na ako nito.
"Sorry... I- i did'nt mean what I've said. Mianheyo" Si Gwapo na mas humigpit iyong yakap saken.
Pinilit ko humarap sa kanya sabay ngumiti. Tinaas ko ang kamay ko saka sinakop ang mukha nito.
"Thank you. Akala ko ayaw mo na saken. Pinakaba mo ako." Ako naman yung yumakap.
Euww? Di rin. Para kayang big cat itong si Gwapo. Masarap yakapin kaya ako naadik na kakayakap.
"Dont leave me Eoreum... Nomo saranghae Chazii-ah." Dinampian niya ng magagaan halik ang ulo ko.
I wont.. I love you Minhyun.
... Minhyun POV ...
Parang nagising ako bigla ng makita kong nalungkot iyong expression ni Eoreum. Ano bang pinagsasabi ko? Panaginip lang naman iyon ah. Bakit bigla akong natakot sa kanya? Panaginip lang iyon... Shibal!
Tumayo ako at agad niyakap si Eoreum na nasa may pintuan na ng kwarto. Niyakap ko siya ng mahigpit. Napaka-tanga ko dahil nagawa ko iyon sa Eoreum ko. Nasigawan ko siya Shibal! Shibal! (fuck)
"Eoreum... Sorry... I- i did'nt mean what I've said. Mianheyo" Paghingi ko ng paumanhin. Ang gago ko lang kasi.
Humarap siya saken ng nakangiti. Nang makita ko iyon kahit napaka weird tignan kapag nakangiti si Eoreum ay gumaan pakiramdam ko. Hindi siya galit thank God.
"Thank you. Akala ko ayaw mo na saken. Pinakaba mo ako." Hinawakan niya ang mukha ko saka yumakap siya saken.
I hug her back. Napangiti na rin ako dahil —- ang sweet ng Eoreum ko haha kinikilig ako.
BINABASA MO ANG
Silent Queen Book2: Dark World
Teen FictionON GOING EDITING... READ AT YOUR OWN RISK.