SİYAH

4.)ENDİŞE

Bu adamın burada ne işi vardı ?

Sanırım bu adam beni takip ediyordu çünkü okulumun önünden sonra bir de evimin önünde olması bir tesadüf olamazdı.Ya da belki de tesadüftü ama ben tesasdüflere pek inanmadığım için şuanlık aklımdan tesadüf olma ihtimalini kaldırmıştım.

Bir an sokağa çıkıp yardım alma düşüncesi aklımdan geçti ama dışarı çıkmak daha tehlikeli görünüyordu.En iyisi birini arayıp yardım istemeliydim.

Bu karar üzerine telefonumu elime aldım ve rehberime girdim.Kalabalık bir rehberim yoktu ve sanırım bu durum şuan ki dezavantajlarımın içinde bulunuyordu.

Yine de bir umutla isimlere bakmaya başladım.En önce annem ve babamı aramayı düşündüm lakin onları arayamazdım,onları böyle bir tehlikeye atamazdım. Çünkü belki de buraya benim için değil de onlara bir zarar vermek için gelmiş olabilirlerdi.Eve erkek çağıramazdım ama kız çağırırsam da bana yardımcı olamazdı.Bu yüzden yakın bir erkek arkadaşımı çağırmaktan başka çarem yoktu.Hakan,okuldaki en yakın olduğum erkekti ama Ceyda'yı düşünce onu aramaya elim gitmiyordu.Okulda samimi olduğum başka erkek de yoktu ama yine de Hakan'ı aramayacaktım.

Arayabileceğim kimse olmadığı apaçık ortadaydı.Yarına kadar sağlam kalırsam ilk işim yeni bir erkek arkadaş edinmek olacaktı.

Arayabileceğim kimse olmadığı için kendi başımın çaresine bakmak zorunda kalmıştım.Odam,şuan bana mutfaktan daha güvenli hissettirirdi.Bu yüzden odama doğru ilerlemeye başladım.

Tam arkamı dönmüş odama gidiyordum ki aniden duyduğum ses kalbimi hoplatmıştı.

Kapı çalınmıştı.

Ne yapmalıydım? Bilmiyordum.Evin içinde bir yere mi saklanmalıydım yoksa şuan ısrarla çalan kapıyı açmalı mıydım ?

Hayır, kapıyı açamazdım.Eğer kapıyı açarsam kapının arkasındaki adama teslim olmuş olurdum.Kapıyı kimin çaldığını tam olarak bilmesem de tahminlerim kapıyı çalanın o adam olduğuna kanaat getirmişti.

Aniden,ısrarla çalan kapının sesi yerini sessizliğe bıraktı.Bu durum az önce adamın kapıyı ısrarla çalmasından daha kötü ve korkutucu bir durumdu.Ve ben şuan olacakları fazlasıyla merak ediyordum.

Acaba beni kaçıracak mıydı ya da sadece konuşacak mıydı ?

Bildiğim kadarıyla kimsenin beni kaçırması için bir sebep yoktu.Babam iş adamıydı ve çevresi tarafından çok sevilen,saygın biriydi.Kaçırılmam için bir sebep varsa bu kesinlikle babamla alakalı olamazdı.Ya da belki de beni kaçırmayacaktı,onun yerine direk öldürecekti.

Kalbim,korkudan yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu.Biraz da olsa sakinleşirim diye evin içinde dolanmaya başladım.Sakin ve soğukkanlı olmak zorundaydım.Eğer olmazsam çabucak yakalanırdım.

Yeniden kapı çalmaya başladı ama bu sefer önceki gibi ısrarla çalmıyordu.Kapıyı tabiki de açmayacaktım, açamazdım.Kapı yaklaşık 5 kez çalındıktan sonra telefonum çalmaya başladı.

Arayan babamdı.Babamı endişelendirmemek için kendime gelmeliydim bu yüzden derin bir nefes aldıktan sonra telefonu açtım.

"Alo baba" dedim.

"Alo kızım.Evde misin?" diye sordu.Evde olduğumu söylemekte kararsız kalsam da şuan en mantıklısı doğruyu söylemekti.

"Evet" dedim.