Gelen Ceyda'ydı.Yüzüne istemsizce baktığım zaman göz altı torbalarının mosmor olduğunu gördüm ve aynı zamanda gözleri çok soluk bakıyordu.Ceyda şu zamana kadar hiç aklıma gelmemişti. Herkesin tepkisini düşünmüştüm ama onunkini hiç düşünmemiştim.Onu bu halde görünce içim parçalanmıştı.
Ona şimdi ne diyecektim?
Doğruyu da söylesem canı yanacaktı şuan cezamı çekmek için söylediklerimi söylesem de canı yanacaktı.
Ona Hakan beni seviyordu bu yüzden kendini öldürdü nasıl diyebilirdim ki? Diyemezdim.Ceyda Hakan'ı her şeyden çok seviyordu o yüzden şuan bu haldeydi.
Şuan yanında bir bıçak olmasının ihtimali bile vardı.Belki de o da beni öldürmek için gelmişti.
Dikkat ettim de şu ölüm kelimesi hayatıma birden bire nasıl da girmiş!
Şüphelendiğim her durumda ölüm kelimesini kullanıyordum.Sanırım bundan sonraki her şüpheli durumda daima bu kelimeyi kullanacaktım.
Peki şuan Ceyda'ya ne diyecektim?
Yavaş adımlarla Ceyda'nın karşısına oturdum.Kafamı kaldırıp yüzüne bakamıyordum.
Ben suskunluğumu sürdürürken Ceyda tahminimce beni izliyordu.En sonunda dayanamayıp sessizliği bozdu.
"Bahar" dedi.
Efendim deme cesaretini kendimde bulamamıştım sanki kelimeler boğazıma dizilmiş,orada kalmak için büyük bir çaba sarf ediyordu.Ceyda'ya cevap verememiştim.
"Bahar seninle konuşuyorum" dedi.Garip bir şekilde sesi çok sakin geliyordu.Sanırsam fırtına öncesi sessizlik dedikleri buydu...
Kendimi zorlayarak konuştum.
"Efendim?" dedim.
"Hakan...Hakan öldü. O artık yok öyle değil mi?" dedi.Hala sakinliğini koruyordu ve bu durum beni daha çok endişelendiriyordu.
Cevap vermeden önce cesaretimi toplayıp tekrar yüzüne baktım.
"Ceyda,ben gerçekten çok üz..." sözümü bitiremeden ayağa kalktı.
"Onu bana geri ver !" dedikten sonra yanıma gelip ayaklarıma kapandı.Onu bu halde görünce gözyaşlarıma engel olamadım.Benim yüzümden o da Hakan da bu haldeydi.
Onun yerine kendimi koyunca ne yapsa haklı diyebiliyordum.Onun bu hayatta en çok sevdiği kişilerden biri Hakan'dı.Benim ise ailem.Ailemden birini öldüren her kim olursa olsun ben acımazdım.
Şuan Ceyda'nın en sevdiğini ben öldürmüştüm,katili bendim...
Ceyda'yı kollarından tutup ayağa kaldırdım.Ardından sandalyesine oturtup yanına eğildim.Öyle derinden öyle hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ki yüreğim paramparça olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH
Fiksi Remaja"Belki hayatım değildi siyahlarla dolu olan.. Belki de siyahın ta kendisi bendim."
