SİYAH

7.)TAKİP

Bu kız tabiki de Yaren'den başkası değildi ama erkek..

Beni tamamen yıkan bir isim olmuştu.

Hakan'ın böyle birşey yaptığına inanamıyordum.Şu 8 yıl içinde onun böyle biri olduğunu nasıl farkedememiştim ki ?

İyi olduğuna bu kadar mı çok inanmıştım ?

Hakan,beni gerçek bir yıkıma uğratmıştı.Ya da ben onu yeterince iyi tanımadığımdan bu kadar yıkılmıştım.Az değil ki !

Koskoca 8 yıl..

Ona dost demiştim ama o benim düşman bildiğim insanla resmen iç içeydi.

Bu gördüklerime hala anlam veremiyordum.Rüyada mıydım ?

Yoksa gerçekler tamamen gördüklerimden mi ibaretti ?

Rüya olup olmadığından emin olmak için gözlerimi ovuşturdum ama değişen hiçbir şey olmamıştı.Gördüklerim tamamiyle gerçekti.En acısı da buydu zaten.

Hakan...Nasıl böyle bir şey yapabilmişti bilmiyorum ama şuandan itibaren onun yüzünü bile görmek istemediğim kesindi.

Yıkılmıştım.Gizlendiğim yerden onlara tekrar göz ucuyla baktığımda Hakan hala Yaren'i öpüyordu.Daha fazla dayanamayarak kantinin olduğu kata indim.

Kantine gidince bir su aldım.Kantindeki bir masaya oturduğumda titrediğimi farketmem uzun sürmedi.Sinirlenince hep titrerdim ve eminim ki Hakan şuan yanımda olsa bunu hemen farkedebilirdi.

Kendimi toparlamak zorundaydım.Şuanki duygularım karmakarışıktı.Kafam da doğal olarak allak bullaktı.Kendime bu durumu yediremiyordum.Hakan'ın bunu neden yaptığını da bilmiyordum ama öğrenmem gerekiyordu.Ve öğrenmek için bir süreliğine gördüklerimi içimde tutmalıydım.Tabi tutabilirsem !

Kendimi biraz toparladığımı düşünerek sınıfa gittim.İçeriye girince kimseye bakmadan direk sırama oturdum.

Öğle arası bittikten 5 dakika sonra Hakan içeriye girdi.Hocadan sonra derse girmişti ama hoca elindeki kitaba o kadar odaklanmıştı ki onun girdiğini bile farketmemişti.

Ben Hakan'a bakarken aniden bana doğru döndü.Soğukkanlılığımı koruyarak sadece tebessüm ettim.Çünkü ona bundan sonra gülümsemeyi hiç istemiyordum.Şuan da zaten gerçekleri öğrenebilmek için böyle davranıyordum.

Gerçekleri tamamen öğrendikten sonra Hakan'a gününü gösterecektim.

Acaba Hakan ve Yaren,ne kadar süredir böyle samimiydiler? Hakan beni resmen ayakta uyutmuştu.Hatta belki Yaren'le beni sırtımdan vurmak için planlar bile yapmış olabilirdi.Kesinlikle!

Ben kafamı eğip derse devam etmeye başlayınca,Hakan'ın bakışlarını üzerimde daha çok hissetmeye başladım. Acaba birşey gördüğümü farketmiş miydi ? Gerçi Yaren'e o kadar odaklanmıştı ki beni görmesi imkansızdı.

Dönüp "Ne oldu niye bakıyorsun ?" demek istiyordum ama şuan onunla konuşmamam daha iyi olurdu.Ona o kadar öfkeliydim ki aniden patlamaktan korkuyordum.

Ders boyu kendimi tuttum ve Hakan'la hiç konuşmadım.Onun gelip konuşmasını da istemiyordum ve umarım gelmezdi.

Tenefüs olunca sıramdan fırlayıp dışarı çıktım.Temiz havayı içime çekince bugünü unutturacak tek şeyin biraz dolaşmak olduğunu anımsadım.Bu halde okulda duramazdım.

Buna tam olarak karar verince sınıfa çıkıp çantamı almak için yola koyuldum.İçeri girip çantamı toparlamaya başladım ve tam çantamı sırtlayacaktım ki beni bir el durdurdu.